Ako ang 'PANGINOON NG KAPAYAPAAN', dumadating muli ako mula sa Langit upang ipagbalik ang kapayapaan sa inyong mga puso. Manatili kayo na tapat, aking mga anak, palaging tanggihan ninyo ang katotohanan kasama ng tapang, huwag kang maging takot. Kasi hindi makakapasok sa Kaharian ng Langit ang mga natatakot. Ang mahihirap manatili at nagdududa ay hindi nakikita DIYOS.
Magpasya kayo para sa Akin sa Mga Mensahe, sapagkat lamang dito ako makakasagawa ng pagliligtas sa inyo. Ang kalooban ni DIYOS para sa buong sangkatauhan ngayon na panahon at sa mga huling araw ay upang manampalataya, sumunod, at sundin ang lahat ng Mga Mensahe na ibinigay ko kasama ng Aking Anak at kay JOSE! Ito ang kalooban ni DIYOS para sa buong sangkatauhan. At dahil dito ay darating ang parusa, sapagkat ito ang kalooban na hindi gusto gawin ng mga tao, hindi gusto sundin, kaya sila nagkakasala at dahil dito ay darating ang parusa!
Kung sumusunod ang mundo sa Mga Mensahe kung sa halip ng kalooban ng mga tao, maliligtasan ang mundo! Ngunit sapagkat hindi nila ginawa ito, inaasahan ng mundo ang kanilang parusa, na sa tingin ko ay walang katulad sa iba pang parusang nakaranas ng mundo. Kung sumusunod ang mga tao sa Mga Mensahe, babago ang lupa sa langit, may kapayapaan lamang, kabanalan at pag-ibig. Ngunit sapagkat hindi nila gusto gawin ito, sila ay magiging biktima ng mga resulta ng kanilang disobediensya. Nakakaranas ng gutom; digmaan; pagsusumikap; kalamidad sa likas na kapaligiran.
Maaaring baguhin ang lahat kung sumusunod lamang ang mga tao sa Aking Mga Mensahe! Ngunit mayroon silang kalooban upang mahalin, magkaroon at sundin ang lahat ng iba pang bagay maliban sa Aking Mga Mensahe. Dahil dito ay hindi maiiwasan na may parusa ang mundo, naghihintay ako nito ng matagal, ngunit kailangan kong payagan ito, kailangang ipagpatuloy ko ang dakilang parusa sapagkat hindi ko na maaalis ito.
Hahanapin ko ang pag-ibig sa mga puso, ngunit sila ay tulad ng tuyong puting: Walang pag-ibig; Hindi ako nakikita nila na tunay na pag-ibig para sa akin; hindi ako nakikita nila na pagsasama-samang mga nilalang; karangalan; pangkaraniwang paggalang; ng mga nilalang sa mundo! Hindi ko sila nakikitang mayroon ang paghihiwalay; paghihiwalay; tapang, buong, kabuuan at walang kondisyon na pag-ibig para sa Akin. Dahil dito ay pinipilit ng Aking puso na magdusa at umiyak, sapagkat hahanapin ko ang pag-ibig sa mga puso - perfektong pag-ibig, ngunit hindi ko ito nakikita.
Sa ilang lugar sa mundo kung saan ako lumitaw tulad nang ginawa ko sa Medjugorje, halimbawa, natagpuan ko ang pag-ibig, ngunit patuloy pa ring nagdudusa ang Aking puso sapagkat kaunti lamang ang mga taong mahal sa mundo, kaunting-tao lang. Gusto kong magkaroon ng pag-ibig! Hahanapin ko ang pag-ibig! Gusto kong mayroon akong pag-ibig! Hinahiling ko ang pag-ibig! Nakakainom ako ng buong pag-ibig!!! Nakakainom ako ng perfektong pag-ibig para sa akin at Panginoon.
Kung mayroon kang ganitong pag-ibig, ang aking Puso ay hihinto na magsakit at magiging masaya at ako'y makakapagbigay sa inyo ng bagong biyaya ng 'Divine Love' na hindi lamang ikaw ang maaaring baguhin kundi pati rin ang mukha ng lupa, pagbabago nito sa isang gandaing hardin kung saan nagpapalipas-lipas at masayang nakikita ng Banal na Santatloon.
Kaya't muling pagsasaayos, sundin ang aking Mensahe ng dalawang beses na pag-ibig! Sinundan ko ang halimbawa ng mga tao sa Medjugorje: Pagiging tapat sa akin higit pa sa lahat! At kahit ano pang iba pa, panalangin! Mas maraming penansiya! Mas maraming sakripisyo! Mas marami pagsunod sa inyong pagkakonsagrasyon sa aking Walang Daplian na Puso! Mas maraming pag-ibig, tunay na pag-ibig! Ang tinutulak kong pag-ibig ay ang tapat at buo. Magkaroon ng malaya! Pagkatapos, lahat pa rin na nagpapaligid sa inyo, lahat pa ring sumasailalim sa inyong panloob na kalayaan! Upang maari kang maging buong aking pag-ibig at hindi ko kayo ibibigay sa anumang bagay o tao.
Sa lahat ngayon, binabati ko ang Medjugorje, Erechim, Fortaleza at Jacareí.
Kapayapaan."