Οι εμφανίσεις της Παναγίας του Καλού Γεγονότος στο Quito
1594-1634, Quito, Εκουαδόρ

Στα τέλη του δέκατου έκτου και στις αρχές του δεκαεπτάτου αιώνα, εξαιρετικά γεγονότα συνέβησαν στο Βασιλικό Μοναστήρι της Αμώμου Συλλήψεως του Κίτο, το οποίο αργότερα έγινε η πρωτεύουσα του μελλοντικού Ισημερινού. Εκεί η Παναγία, υπό την προσευχή της Καλημέρας (Buen Suceso), εμφανίστηκε στη Μητέρα Μαριανά ντε Χέσους Τόρρες.
Στα μηνύματά της περιγράφει έναν κόσμο που θα έρθει με την κρίση πίστης στον κόσμο, αλλά και στο στήθος της Εκκλησίας. Όμως ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά είναι αυτό του θαυματουργού εικόνα, το γλυπτό που η Παναγία εντολήσε την μοναχή να παραγγείλει μια εικόνα Της η οποία τελικώς χαράχτηκε από τους αγγέλους. Έτσι έχει καταγραφτεί. Το περιοδικό των "Κήρυκες του Ευαγγελίου" ανακαλεί αυτήν τη ωραία ιστορία:
Παναγία της Καλημέρας του Κίτο
Μια Εικόνα που Φτιάχτηκε από Αγγέλους
Μεσάνυχτα. Στο Βασιλικό Μοναστήρι της Αμώμου Συλλήψεως, Κίτο, η σιωπή διακόπηκε από τα δώδεκα χτυπητά του ρολογιού που σήμαναν την αρχή της ημέρας 2 Φεβρουαρίου 1594. Λίγες ώρες αργότερα, η νεαρή ηγουμένη, Μητέρα Μαριανά ντε Χέσους Τόρρες, μπήκε στην καπέλα.
Στο κορμί της γεμάτη πίκρα, είχε πάει να παρακαλέσει τον θεϊκό Σωτήρα μέσω της μεσοληψίας της ευλογημένης Μητρός Του για την επίλυση των προβλημάτων που εμπόδιζαν την εξαπαντώτωση εκείνων των γαιών: τα κακά παραδείγματα που έδιναν ορισμένοι ανάρμοστοι ιερείς και μοναχοί, οι αδιάφοροι υπερβολές των εκκλησιαστικών και πολιτικών αρχόντων, όλα επιδεινωμένα από προφάσεις απειθαρχίας στο δικό της μοναστήρι. Προσκυνώντας με το μέτωπο πάνω στον σκληρό πέτρινο πάτο, προσευχόταν ένθερμα όταν μια γλυκιά φωνή διακόπηκε τις προσευχές της καλώντας την με το όνομά της:
— Μαριανά, κόρη μου.
Ανέβη γρήγορα και είδε μπροστά της μια πανέμορφη Κυρία, λαμπερή με φως, κρατώντας στο αριστερό χέρι το Παιδί Ιησού και στο δεξί ένα ραβδίο από λευκόχρυσο, κοσμητικό με πολύτιμους λίθους.
— Ω Κυρία η ωραία, ποια είστε κι τι θέλετε; -ρώτησε, γεμάτη χαρά.
— Είμαστα Μαρία της Ευχαριστίας, η Βασίλισσα του Ουρανού και της Γης. Έρχομαι να παρακαλέσω την ταλαντευμένη σου καρδιά. Κρατώ στο δεξί μου βραχιόνι το ραβδίο που βλέπεις, γιατί θέλω να κυβερνήσω αυτό το μοναστήρι ως Ηγουμένη και Μητέρα.
Η συνομιλία της ταπεινής νούνας με την ουρανή Βισίτηρ διήρκεσε περίπου δύο ώρες. Όταν η τελευταία αποχώρησε, μόνο το φως ενός κεριού φωτίζει τον ναό, αλλά η Μητέρ Μαριανά αίσθησε ότι ενδυναμώθηκε όσο ήταν πρόθυμη να αγωνιστεί και να πάθει για την αγάπη του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Και δεν έλειπε από τα πόνους και τις δοκιμασίες! Πέντε χρόνια αργότερα, στις πρώτες ώρες της 16ης Ιανουαρίου 1599, η Ευλογημένη Παρθένος εμφανίστηκε ξανά για να την παρακαλέσει. Η comunicaτέ τη θέληση του Θεού σχετικά με αυτό το μοναστήρι, έκανε προφητικές αποκάλυψεις για το μέλλον της Ισπανίας και τις διώξεις που θα υπέφεραν εκεί οι θρησκευτικές κοινότητες, και πρόσθεσε:
— Είναι η θέληση του Παναγίου Υιού Μου ότι εσύ ίδιας εντολές να εκτελεστεί μια εικόνα μου, όπως με βλέπεις, και να τοποθετηθεί στη θέση της Ηγουμένης ώστε να κυβερνώ το μοναστήρι από εκεί, κρατώντας στο δεξί χέρι μου το ραβδίο και τα κλειδιά του κλωστού ως σύμβολο ιδιοκτησίας και εξουσίας. Θα έχεις τον Θεό Μου Παιδί στα αριστερά μου: πρώτα, για να καταλάβουν οι θνητοί ότι είμαι δυνατή να ηρεμήσω τη θεία δικαιοσύνη και να κερδίζω έλεος και συγχώρηση για κάθε αμαρτωλή ψυχή που έρχεται κοντά μου με ταπεινωμένη καρδιά; και δεύτερον, ώστε οι θυγατέρες μου να καταλάβουν ότι τους δείχνω και δίνω τον Παναγίο Μου Υιό ως παράδειγμα της θρησκευτικής τους τελειότητας; θα έρχονται κοντά μου για να με οδηγήσουν σε αυτόν.
Η νούνα σκέφτηκε ταπεινά:
— Ω, εάν μου δινόταν να αφήσω την ανευχαριστητή γη και να ανέβω μαζί σου στον Ουρανό! Αλλά άφησε με να σε πληροφορήσω ότι κανένας άνθρωπος, όποιος κι αν είναι δεξιοτέχνης στην τέχνη της γλυπτικής, δεν θα μπορεί να δημιουργήσει από ξύλο την ομορφιά σου, όπως μου ζητάς. Στείλε αυτό στον Πατέρα μου τον Σεραφικό ώστε αυτός να χαράξει αυτή τη δουλειά σε επιλεκτό ξύλο, έχοντας ως βοηθούς τους αγγέλους του Ουρανού, γιατί δεν θα γνώριζε πώς να εξηγήσει, ακόμη και λιγότερο να γνωρίζει και να δώσει το ύψος της χαράξης σου.
— Μην φοβάσαι τίποτα, κόρη μου — απάντησε η Παρθένος —, θα προσεχτώ στην αιτία σου. Για το ύψος μου, μετρήσου το εαυτό σου με τη σεραφική κορδή που φορούς γύρω από την μέση σου.
Η νεαρή ηγούμενη έκανε μια ευλαβική αντιπαράθεση:
— Αγαπημένη Κυρία, αγαπητή μου Μητέρα, τολμάω να αφήσω τα χέρια μου στη θεία σου μέταψηφη; όταν οι αγγελικοί πνεύματα μπορούν να το κάνουν; Εσύ είσαι η ζωντανή Κιβωτός της Διαθήκης μεταξύ των φτωχών θνητών και του Θεού; κι αν ο Ουρσάς πέθανε μόλις επειδή άγγιξε την ιερά Κιβωτή για να μην πετάξει στο έδαφος [cf. 2 Σαμ 6:6-7], πόσο περισσότερο εγώ, φτωχή και ασθενής γυναίκα....

— Χαίρομαι στην ταπεινή σου φόβο, κι είδα την έντονη αγάπη για τη Ουρανία Σου Μητέρα που μιλάει σε εσένα; φέρε και βάλτε στη δεξιά μου χείρ το κορδόνι σου, κι εσύ με την άλλη άκρη αφήσου τα πόδια μου.
Τρεμώντας από χαρα, αγάπη και σεβασμό, η μοναχή έκανε ό,τι της ενέταξε η Παναγία, κι αυτή συνέχισε:
— Εδώ έχεις, κόρη μου, το μέτρο της Ουρανίας Σου Μητέρας; δώσε το στον υπηρέτη μου Φραγκίσκο ντελ Κάστιγιο, εξηγώντας του τα χαρακτηριστικά μου κι τη στάση μου. Θα δημιουργήσει από έξω την εικόνα μου γιατί είναι με ευαισθησία συνείδησης και σκριπτούς παρατηρεί τους Εντολούς του Θεού κι της Εκκλησίας; κανένας άλλος γλύπτης δεν θα αξίζει αυτής τη χάρη. Βοηθήσου τον με τις προσευχές σου κι την ταπεινή σου πάθηση.
Σε άλλη εμφάνιση, στην ίδια ώρα με τις προηγούμενες, δηλαδή λίγο μετά τα δώδεκα χτυπήματα της μέσης νύχτας, η Παναγία Μήτηρ του Θεού προανέφερε μια καταστροφική εποχή για την Εκκλησία στο Ισημερινό, εποχές στις οποίες σχεδόν κανείς δεν θα βρεθεί αθωός στους παιδιά, ούτε σοφή στις γυναίκες, και πρόσθεσε:
— Με όλα αυτά οι διάδοχοι σας θα πάσχουν; θα ηρεμήσουν την θεϊκή οργή αναφέροντας εις Εμείς με τη προσκύνηση του Καλού Γεννήματος, της εικόνας που ζητώ και διατάζω να εκτελεστεί για τον παρακλάδισμα και υποστήριξη τοῦ μοναστηριού μου και των πιστών εκείνης της εποχής. Αυτή η λατρεία θα είναι ο παροχετεύτης μεταξύ θεϊκής δικαιοσύνης και του προδοτικού κόσμου. Σήμερα, όταν ανατέλλει ο ήλιος, θα πάτε και θα μιλήσετε στον επίσκοπο και θα του πείτε ότι ζητώ να γίνει η εικόνα μου χαράξιμη ώστε να τοποθετηθεί στην κεφαλή της κοινότητας μου, για να παίρνει πλήρη κατοχή αυτού που με τόσο πολλούς τίτλους ανήκει σε Εμείς. Θα ευλογήσει την εικόνα μου με το ιερό έλαιο και θα τη ονομάσει Μαρία του Καλού Γεννήματος της Καθαρής ή Κανδηλάρια (Κανδελόμαρτα).
Καὶ επιστρέφοντας:
— Τώρα είναι απαραίτητο να στείλετε με σπεύση την εικόνα μου, ακριβώς όπως με βλέπεις, και σπεύστε να τη τοποθετήσετε στο μέρος που σας είπα.
Η ταπεινή μοναχή επανέλαβε το ίδιο φοβισμένο αντικείμενο που είχε κάνει πέντε χρόνια πριν:
— Αγαπημένη Κυρία και αγαπητή Μητέρα της ψυχής μου, η αθέατη μικρή μυρμήγκι που έχετε μπροστά σας δεν μπορεί να περιγράψει στον καλλιτέχνη κανένα από τα ωράια χαρακτηριστικά σας, την ομορφιά σας, ή το ύψος σας; Δεν έχω λόγους να το εξηγήσω, και δεν υπάρχει άνθρωπος στη γη ικανός να κάνει τη δουλειά που ζητείτε από εμένα.

Βασιλικό Μοναστήρι της Αμώμου Συλλέψεως
— Μη φοβούτε για τίποτα από αυτά, αγαπημένη κόρη μου. Η τέλεια του έργου είναι υπό την ευθύνη μου. Ο Γαβριήλ, ο Μιχαήλ και ο Ραφαήλ θα αναλάβουν μυστικά τη δημιουργία της εικόνας μου. Πρέπει να καλέσετε τον Φρανσίσκο ντελ Κάστιγιο, που κατανοεί την τέχνη, για να του δώσετε μια σύντομη περιγραφή των χαρακτηριστικών μου, ακριβώς όπως με είδατε, αφού αυτό ήταν το σκοπός για τον οποίο εμφανισθήκα τόσο πολλές φορές σε εσάς.
Και για δεύτερη φορά η Αγία Παρθένος της ενέταξε να μετρήσει την ύψος Της:
— Για το ύψός μου, φέρτε εδώ τη κορδέλα που σας περιβάλλει και μέτρατέ με χωρίς φόβο, γιατί μια μητέρα όπως εγώ χαράται από την σεβαστή εμπιστοσύνη και ταπεινοφροσύνη των θυγατέρων μου.
— Ποιος θα το κρατήσει στο ωραίο σας μέτωπο, κοσμημένο με αυτό το όμορφο στέμμα, με το οποίο η Παναγία Τριάς στεφάνωσε; Δεν τόλμω, ούτε μπορούσα να φτάσω στην ύψος σου λόγω του μικρού μου σταυροφόρου.
— Αγαπημένη κόρη, βάλτε ένα από τα άκρα της κορδέλας σας στις χείρες μου και θα το τοποθετήσω στο μέτωπο μου, ενώ εσείς θα εφαρμόσετε το άλλο στον δεξιό μου πόδι.
Η Παναγία πήρε ένα άκρο της κορδέλας και το τοποθέτησε στο μέτωπο Της, αφήνοντας την εκστατική μοναχή να κάνει το ίδιο στον δεξιό ποδό Της. Η κορδέλα ήταν λίγο μικρή, αλλά εκτείνθηκε θαυματουργικά, σαν ελάστικο, μέχρι να φτάσει στην ύψος της Ουρανίας Κυρίας.
"Σήμερα, όταν ανατέλλει ο ήλιος, θα πάτε και θα μιλήσετε με τον επίσκοπο," είχε εντολεί η Ευλογημένη Παρθένος τη Μητέρα Μαριανά. Όμως προβλέποντας διάφορα εμπόδια, καθυστέρησε την εκτέλεση της εντολής που έλαβε. Δώδεκα μέρες αργότερα η Παναγία εμφανίστηκε ξανά σε αυτήν, λάμψα με φως όπως πάντα, αλλά αυτή τη φορά σιωπηλή και να κοιτάει προς αυτήν με γλυκύτατη αυστηρότητα.
Μετά από μια μητρική προτροπή, ακολουθούμενη από εξηγήσεις που διαλύθηκαν όλες οι φόβοι της, η μοναχή απάντησε:
— Ωραία Κυρία, δίκαιη είναι η μομφή σας. Ζητώ την συγγνώμη και το έλεος σου, και υποσχέτομαι να διορθωθώ. Σήμερα θα μιλήσω με τον επίσκοπο για να ξεκινήσουμε τη δημιουργία της εικόνας σας.
Εν πραγματικότητα, την ίδια μέρα αυτή εξήγησε στον Επίσκοπο Σαλβαδόρ ντε Ριβέρα τη διαταγή που έλαβε από τη Βασίλισσα του Ουρανού. Ακούσε με προσοχή τον λόγο της αγίας ηγουμένης, δοκιμάζοντας την αντικειμενικότητά της μέσω πολλών πανουργικών ερωτήσεων, και τελικά έδωσε την έγκρισή του στο έργο; ακόμη και υποσχέθηκε να βοηθήσει σε όλα όσα ήταν απαραίτητα για τη ταχύτατη υλοποίηση του.
Τότε η Μητέρ Μαριανά σπεύσε να προσλάβει τον γλύπτη Φρανθίσκο ντελ Κάστιλιο:
— Γνωρίζοντας ότι είσαι πρώτα από όλα ένας καλός Καθολικός και μετά ένα ταλέντο γλύπτης, θέλω να σου εμπιστεύσω μια πολύ ειδική εργασία που απαιτεί εφαρμογμένη φροντίδα: να γλύπσεις μία εικόνα της Παναγίας, η οποία πρέπει να έχει ουρανικές χαρακτηριστικές, παρόμοιες με αυτές της Αγίας Μαμάς μας που βρίσκεται στον Ουράνιο σε σώμα και ψυχή; θα σου δώσω το μέτρο, γιατί θα έχει την ακριβή στατούρα της ουρανίου Βασίλισσας μας.
Ο Φρανθίσκο ντελ Κάστιλιο έλαβε αυτήν τη διαταγή ως μια εξαιρετική χάρη από την Παναγία και απέρριψε κατηγορηματικά οποιαδήποτε αποζημίωση για τις υπηρεσίες του. Πέρασε αρκετές μέρες αναζητώντας στο Κιτο και τα περίχωρά της το καλύτερο ξύλο, και αμέσως άρχισε να εργάζεται. Εργάστηκε με τόσο μεγάλο αγάπη και νόμισε τέτοια παρακλήση που δεν μπορούσε να κρατήσει πίσω τις δάκρυές του.
Σύντομα βρέθηκαν ευεργέτες για τα τρία σημαντικά κομμάτια χρυσοχόου: οι κλειδίες, ο στέφανος και το παστοράλι. Με την αίτηση των μοναχιών, ο γλύπτης πραγματοποίησε όλην τη υπηρεσία όχι στο εργαστήριο του, αλλά στον χώρο της μονής.
Η ειρηνοποιητική λιτουργική ευλογία της ιερής εικόνας προγραμματίστηκε για 2 Φεβρουαρίου 1611. Τρεις εβδομάδες πριν από αυτήν την ημερομηνία, έλειπε μόνο ένα "μαλάκιο" λεπτομέρεια: να δώσει στο πρόσωπο μια χρωματογραφική αξίας της προσώπου της Αγίας Παρθένου των Παρθένων. Ο Μάστερ Ντελ Κάστιλιο αποφάσισε να κάνει μία τελευταία έρευνα αναζητώντας τα καλύτερα μελάνια; έφυγε με αυτό το στόχο στο μυαλό του, και υποσχέθηκε να επιστρέψει στις 16 Ιανουαρίου για την εκτέλεση της λεπτομερούς εργασίας, πολύ πιο σημαντική από όλες τις άλλες.
Η αναμονή των μοναχών ήταν μεγάλη όταν, την αυγή της 16ης, πήγαν στο παρεκκλήσι για να τιμήσουν τη Παναγία με το τραγούδι του Μικρού Οφφίκιου όπως συνήθιζαν. Όταν πλησίασαν τον χορό, άρχισαν να ακούουν αρμονικές melodious harmonies που τους γεμίζανε από εмоτιβολή. Ράντυζαν μέσα και... ω θαύμα, ένα ουρανικό φως κατεφώτιζε όλο το δωμάτιο, στο οποίο ηχούσε η εκστατική φωνή των αγγέλων που τραγουδούσαν τον ύμνο Salve Sancta Parens (Χαίρε Αγία Μητέρα).
Τότε συνειδητοποίησαν το εντυπωσιακό γεγονός: η εικόνα είχε θαυματουργικά ολοκληρωθεί.

Πλήρεις θαύματος, κοιτάζανε εκείνο το ουρανόπαιδο πρόσωπο, από το οποίο εκπέμπονταν ακτίνες φωτός, φωτιώντας όλη την εκκλησία. Στεφανομένο από αυτό το ζωηρό φως, η φυσιογνωμία της ιερής εικόνας εμφανιζόταν μεγαλοπρεπή, ήσυχη, γλυκιά, ευγενική και ατράκτουσα, σαν να καλούσε τις θυγατέρες Της με εμπιστοσύνη για ένα υιούποθητο φιλί της χαράς και καλωσορίσης. Η μορφή του Ιησού Χριστού εκφραζόταν αγάπη και γλυκιάτητα προς αυτές τις νυμφίες Του που τόσο τον αγαπούσαν Ενός με την Μητέρα Του. Εκείνη τη μέρα όλες προχώρησαν στη πνευματική ζωή, κατανοώντας καλύτερα την δική τους κλήση, άρχισαν να αγαπούν όλο και περισσότερο το θεϊκό Σπούζικο τους και υποχρέωθηκαν στην ακριβή εκτέλεση του Κανονισμού και των ειδικών υποχρεώσεων.
Στο ορισμένο χρόνο, ο Francisco del Castillo έφτασε, χαρούμενος που βρήκε εξαιρετικές μελάνιες για να ολοκληρώσει το γλυπτικό έργο. Χωρίς να του πει τίποτα από ό,τι είχε συμβεί, η Μητέρα Μαριανή και κάποιες άλλες μοναχές τον συνοδεύσανε στον χορό. Είναι αδύνατο να περιγραφούν ο θόρυβος και η εμμονή του ευσεβούς καλλιτέχνη.
— Μητέρες, τι βλέπω; Αυτή η ωραία εικόνα δεν είναι δουλειά μου. Δεν γνωρίζω τι νιώθει το καρδίο μου, αλλά αυτή η εργασία είναι αγγελική. Καμιά γλυπτός, όσος και αν είναι δεξιοτέχνης, θα μπορεί ποτέ να μιμηθεί τέτοια τελειοτητα και τόσο εξαιρετικό ωραίο.
Και λέοντας αυτά, πέσε στα γόνατά του μπροστά από την ιερά εικόνα, αποσυρώντας το καρδιά του, πλημμυρισμένος με δάκρυα που ρέανε από τα μάτια του. Ανέστη αμέσως, ζήτησε χαρτί και μελάνι για να γράψει μια γραπτή μαρτυρία, ορκίζοντας ότι η εικόνα δεν ήταν έργο των χεριών του, αλλά των αγγέλων, επειδή ολοκληρώθηκε με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που είχε αφήσει έξι μέρες πριν στο άνω κωδωνοστάσιο του μοναστηριού. Ποτέ δεν είδε, ούτε στην Ισπανία, ούτε σε όλη τη μακρόχρονη ζωή των 67 χρόνων του, χρώμα δέρματος όπως αυτό.
Χωρίς να ικανοποιηθεί με αυτά, έφυγε αμέσως για να βρει τον επίσκοπο, Μονσίνορ Σαλβαδόρ ντε Ριβέρα, στον οποίο έδωσε λεπτομερή περιγραφή του τι συνέβη, επιβεβαιώνοντας ότι τίποτε στην εικόνα δεν ήταν έργο των χεριών του: ούτε η γλυπτική, ούτε πολύ περισσότερο το ζωγραφισμένο και το χρώμα του δέρματος.
Έτσι, καταγράφηκε ότι η εικόνα της Παναγίας της Καλής Συμβάντος εκτέλεσε από τους αγγέλους. Η Παρθένος Μαρία ικανοποίησε στο γράμμα την υπόσχεσή της στην Μητέρ Μαριάνα: "Η τέλεια του έργου είναι λογαριασμός μου. Ο Γαβριήλ, ο Μιχαήλ και ο Ραφαήλ θα αναλάβουν μυστικά τη δημιουργία της εικόνας μου".
Οι Προφητείες
Αν και οι προφητείες που η Παναγία έκανε στην Μητέρ Μαριάνα στα επόμενα χρόνια είναι τρομερές, ποτέ δεν παύει να δείχνει το ελεήμονο πρόσωπό της. Έτσι ορίστηκε στον μοναχή:
"Είμαι δυνατή να ηρεμήνω την Θεία Δικαιοσύνη και να κερδίσω έλεος και συγχώρηση για κάθε αμαρτωλή ψυχή που έρχεται σε μένα με πενθούσα καρδιά."
Για αυτό μπορούμε πάντα να εμπιστεύομαι την: "Η λατρεία της Καλής Συμβάντος θα είναι η παρασυρόμενη που θα τοποθετηθεί μεταξύ Θείας Δικαιοσύνης και του προδοτικού Κόσμου, ώστε το φοβερό τιμωρία που το αξίζει να αποφορτωθεί σε αυτήν την ενοχλημένη γη."
Και επομένως: "Το Εκουαδόρ θα είναι πολύ ευχαριστημένο όταν με γνωρίζουν και τιμάνε υπό αυτήν την επικάλεση."

Μαριάνα ντε Χέσους Τόρρες
Οι προφητείες είναι πραγματικά τρομακτικές και, πάνω από όλα, η πληρότησή τους, την οποία πρόβλεψε η Παναγία για τον εικοστό αιώνα.
21 Ιανουαρίου 1610
"Οι παθές θα ανεβαίνουν και θα υπάρξει πλήρης διάφθορα των ηθών. Ο Σατανάς θα βασιλεύει στις μαсонικές ταξιαρχίες και θα βλάψει κυρίως την Παιδική Ηλικία. Ουαί στους παιδες εκείνης της εποχής! Θα λάβουν δύσκολα το μυστήριο του Βαπτισμού και της Χρίσεως. Το μυστήριο της Εκκλησίας θα λαμβάνεται μόνο από αυτούς που μένουν σε Καθολικά σχολεία, τα οποία ο Διάβολος θα προσπαθήσει να καταστρέψει με τη βοήθεια εξουσιοδοτημένων ατόμων."
Ανακοινώνει επίσης "ασέβεια και βεβήλωση του Ιερού Ευχαριστικού" και ότι "οι εχθροί του Ιησού Χριστού, προκαλούμενοι από τον διάβολο, θα κλέψουν στις πόλεις τις Αγίες Ομολογίες, με το μοναδικό σκοπό να βεβηλώσουν τα Ευχαριστικά είδη. Ο Παναγιώτατος Υιός μου θα πέσει στο έδαφος και θα πατηθεί από ακαθάρτους ποδιές".
Το μυστήριο της Εξωμολόγησης θα θεωρείται λίγο. Πολλοί άνθρωποι θα πεθούν χωρίς να το λάβουν.
"(Το μυστήριο του Γάμου) θα επιτεθεί και βεβηλωθήσει πλήρως. Η Μαсонία, η οποία τότε θα βασιλεύει, θα θέσει αδικαιές νόμους με σκοπό να σβήσει αυτόν τον γάμο."
"Το μυστήριο της Ιερατικής Τάξεως θα περιγελάται, καταπιεστεί και εξευτελιστεί. Ο Διάβολος θα διώξει τους υπουργούς του Κυρίου με πολλούς τρόπους, και θα εργάζεται με σκληρή και υποτέλια πανουργία για να απομακρύνει αυτούς από την κλήση, διαφθείροντας πολλούς από αυτούς".
"Θα υπάρξει ανελεήστη λουξούρια η οποία, ως παγίδα αμαρτίας για άλλους, θα κατακτήσει μυριάδες ελαφρώς ψυχές που θα χαθούν. Πρακτικά δεν θα βρεθεί αγνότητα στα παιδιά, ούτε σοφήτητα στις γυναίκες".
2 Φεβρουαρίου 1610
Η Παναγία λέει σε αυτήν την ημέρα ότι η γνώση των συνθηκών υπό τις οποίες δημιουργήθηκε το εικόνα της είναι αποθηκευμένη για τον είκοστο αιώνα:
"Τότε, η Εκκλησία θα βρεθεί να πολεμάται από τους όχλους του μαсонικού ταγματος." Η Εκουαδόρ θα "πονάει από τη διαφθορά των εθίμων, την ακατάστατη λουξούρια, τον άθεο τύπο και το κοσμικό εκπαίδευση", και "οι κακίες της ακρασίας, της βλασφημίας και του σακολέγιου θα είναι συχνές".
Το Σταυρωμένο Παιδί
Στο τέλος του 1628, ο Αρχάγγελος Αγιος Μιχαήλ εμφανίστηκε στη Μαριάννα για να οδηγήσει τα μάτια της στο βουνό Πιτσίντσα, όπου, περιτυλιγμένη σε φως, είδε ένα σταυρό όπου το Χριστός Παίδι ήταν προσκεφαλαίων χωρίς κλούς και στεφανωμένος με ακανθία, ενώ Ειπεν προς τον αμαρτωλό Λαό: "Δε μπορώ να κάνω περισσότερα για εσάς ώστε να μου δείξετε την αγάπη μου" (για να μου δείξετε την αγάπη μου).
2 Φεβρουαρίου 1634
Σε αυτήν την ημέρα, η Παναγία ανακοινώνει ότι το Αμώμητο Σύλληψη (θα είναι "όταν η Εκκλησία θα πολεμάται περισσότερο και ο αντιπρόσωπός μου θα βρίσκεται σε αιχμαλωσία") και το Ανάληψις θα προκηρύξουν ως δόγματα της Πίστεως. Και ο ίδιος ο Ιησούς λέει στη μοναχή: "Κατάρα χιλιάδες φορές στους αιρετικούς και τους ακόλουθους τους που αμφισβητούν τα μυστήρια σχετικά με εμένα και τη μητέρα μου!"

Κύριο ιερό και παρεκκλήσιο με την Παναγία
Οι Σημασίες
Τον Μάρτιο του 1634, ενώ η μητέρα Μαριανά προσευχόταν, το φως στο Ταβερνάκλιο σβησθηκε. Η Παναγία το ανάψε ξανά και της εξήγησε διάφορες σημασιές για αυτό που μόλις συνέβη. Μεταξύ αυτών:
• "Διάφορα αιρέσεις θα διαδοθούν σε αυτές τις γαίες και βασιλεύοντας τους ο πολύτιμος φωτισμός της Πίστεως θα σβήσει από την ολοκληρωτική διάφθορα των ηθών."
• "Σε εκείνες τις εποχές, η ατμόσφαιρα θα είναι γεμάτη από το πνεύμα της ακάθειας που, σαν ένα λυμαινό πέλαγος, θα ρέει στα δρόματα, τα πλατεία και τους δημόσιους χώρους με εκπληκτική ελευθερία, ώστε να μην υπάρχουν σχεδόν καθολικές ψυχές στον κόσμο."
• "Κρατώντας υπό τον έλεγχο όλες τις κοινωνικές τάξεις, η Σέκτα (η Ελεύθερη Αδελφότητα) θα έχει τόσο υποτέλους τρόπους να μπει στα σπίτια ώστε χάνοντας τα παιδιά, ο διάβολος θα χαρούμενος τρώει την εξαιρετική λεπτομέρεια των ψυχών των παιδιών."
• "Θα υπάρχουν «άνθρωποι που έχοντας μεγάλη πλούτη, θα βλέπουν με αδιάφορο τρόπο την Εκκλησία καταπιεσμένη, τη αρετή διωκόμενη, το κακό να νικάει χωρίς αγία χρήση του πλουτού τους στην καταστροφή του κακού και την ανακατάσταση της Πίστεως."
• "Θα υπάρχει ένας τρομερός και φοβερός πόλεμος, το αίμα των εθνικών και ξένων, κοσμικών και κανονικών ιερέων θα ρέει. Αυτή η νύχτα θα είναι τρόμου, γιατί στα ανθρώπινα μάτια το κακό θα φαίνεται να νικάει. Τότε θα έρθει η ώρα μου, στην οποία εγώ με εκπληκτικό τρόπο θα αποθρονίσω τον υπερήφανο και καταράμενο Σατανά, θέτοντας τον υπό τα πόδια μου και θάβοντας τον στο κατώτερο βάθος, αφήνοντας την Εκκλησία και τη πατρίδα ελεύθερη από την σκληρή του τυραννία."
Θάνατος και Αιτία Κανονησίματος
Η μητέρα Μαριανά δε Ιέσου ντε Τόρες αρρώστησε σοβαρά στο τέλος του 1634. Πέρασε λίγες εβδομάδες σε έντονα πόνοι, κατά τις οποίες διατήρησε πάντα την ηρεμία της ψυχής και τη χαρά της από μέσα προς έξω. Τη νύχτα της 8ης Δεκεμβρίου, γιορτής της Αμώμου Συλλήψεως, είχε μια τελευταία εμφάνιση, στην οποία η Παναγία, συνοδευόμενη από τους τρεις Αρχαγγέλους που είχαν χαρακτήρισε την εικόνα της, επανέλαβε για ποιον περισσότερο των μηνυμάτων της ήταν προορισμένα:
"Στο εικοστό αιώνα, αυτή η προσκύνηση (στη Παναγία του Καλού Γεννήματος) θα κάνει θαυμάσια στο πνευματικό, αλλά και στον χρονολογικό τομέα. Γιατί είναι ο Θέλος του Θεού να αποθηκευτεί αυτή η προσφώνηση και η γνώση της ζωής σου για αυτόν τον αιώνα, όταν η διάφθορα των ηθών θα έχει σχεδόν γενικευθεί και το πολύτιμο φως της Πίστεως θα έχει σχεδόν σβηστεί..."
Την πρωινή του Ιανουαρίου 16, 1635, πέθανε.
Ο Επίσκοπος Πέτρος δε Οβιέντο, ο οποίος διοίκησε τη Διοίκηση από το 1630 έως το 1646, εξουσιοδότησε την προσκύνηση στη Παναγία του Καλού Γεννήματος. Αυτός ίδιος είχε διατάξει τη Μητέρα Μαριανά να γράψει μια αυτοβιογραφία, η οποία βρίσκεται μεταξύ των εγγράφων που συντάχθηκαν το 1790 από τον Φραγκισκανό Πατήρ Μάνουελ δε Σούσα Πέρειρα, cuya monumental ζωή της μοναχής είναι επίσης η κύρια πηγή έγγραφου που αυθεντικοποιεί τα μηνύματα.
Ο Φραγκισκανός Μάανουελ είχε πρόσβαση στα αρχεία του μοναστηριού και σε άλλες βιογραφίες γραμμένες από άλλους Φραγκισκανούς πιο κοντά στο χρόνο της Μητέρας Μαριανάς. Τον Αύγουστο 8, 1986, ογδόντα χρόνια μετά την ανακάλυψη του αδιάφθορτου σώματος της Μητέρας Μαριανάς, ξεκίνησε η διαδικασία αγιοποίησής της.

Το αδιάφθορο σώμα της Μητέρας Μαριανάς, το οποίο φυλάσσεται στο Μοναστήρι της Αμωμογέννητης Συλλήψεως στην Κίτο
Παναγία του Καλού Γεννήματος (Ισπανικά: Nuestra Señora del Buen Suceso) είναι ένας καθολικός τίτλος της Μαρίας σε ισπανόφωνες χώρες. Συχνά μεταφράζεται λανθασμένα ως "Παναγία της Ευτυχίας" λόγω της επιφανειακής ομοιότητας μεταξύ του ισπανικού λέξης "suceso" (που σημαίνει "γεννήμα") και του αγγλικού ψευδοφίλου "success". Στρίβοντας, η φράση "Καλό Γεννήμα" αναφέρεται στην Παρουσία του Ιησού και την Καθαριότητα της Μαρίας.
Εμφανίσεις του Ιησού και της Μαρίας
Η εμφάνιση της Παναγίας στο Caravaggio
Οι εμφανίσεις της Παναγίας του Καλού Γεγονότος στο Quito
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στη La Salette
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στη Lourdes
Η εμφάνιση της Παναγίας στο Pontmain
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στο Pellevoisin
Η εμφάνιση της Παναγίας στο Knock
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στο Castelpetroso
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στη Fatima
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στο Beauraing
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στο Heede
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στο Ghiaie di Bonate
Οι εμφανίσεις της Rosa Mistica στα Montichiari και Fontanelle
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στο Garabandal
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στο Medjugorje
Οι εμφανίσεις της Παναγίας στο Holy Love
Το κείμενο σε αυτόν τον ιστότοπο έχει μεταφραστεί αυτόματα. Παρακαλώ συγχωρέστε τυχόν λάθη και ανατρέξτε στην αγγλική μετάφραση