e shtunë, 19 mars 2016

Falënderime 24 vjet pas paraqitjes së parë të Zojës së Shenjtë tek Luz de Maria

Na falenderojmë Perëndinë për këtë ditë speciale dhe do t’i shpalosim, në traza të gjerë, historinë që vazhdon të jetë një prani e përjetshme.

Kur i kthehem me mirënjohje të vërtetë drejt Qiejve, unë nuk mund ta vijoj rrugën time pa t’i thërrasë vëllezërve si jam i mirënjohur për shumë prova të dashuruara të dashurie, falëndimi dhe forca pasi Nena e Zotit merr dorën Time, krijesës së pavlerësuar, për ta udhëhequr mua tek Biri i saj Jezu Krishti. Unë nuk do t’i harroj kurrë këtë herë të parë, edhe pse raste të tjera kur Krishti ose Nena e Zotit më vizituan ishin gjithmonë si një herë e parë përsëri.

Unë i shoh sytë me formën e amëndave para ime — të bukura, penetruese, ngjyrës mjelit — me të cilat Nena e Zotit më pa dhe më kapuri, dhe si u ndjeja shpirti im plot me dashurinë nënore në një moment. Në ditët dhe muajt që pasuan, afërsia me Nenën e Zotit rriti edhe më shumë dhe bëri qenë të përhershme, duke mua lejuar t’i përjetoj udhëzime detajizuar se çfarë priste Biri i saj prej meje, me një qëndrim balancues që vetëm Nena e Zotit ka dhe një narrativë — nëse do të them kështu — të ëmbël që nuk lën vend për pritje por ofron siguri të plotë. Nena e Zotit më tregoi gjithë rrugën që duhet ta ndjekja drejt Birit të saj, e cila është bërë misioni i sotëm. Unë u udhëhequa në një gradë tjetër dashurie ku Zoti i Nenës së Zotit m’i tregoi atij, jo përmes shikimit fizik por përmes shpirtit vetvetja, të cilën ajo më paraqiti me shpjegime të shumta dhe tepër të lira: Po!

Unë e di përpara sepse Nena e Zotit m’i kishte siguruar — Mbrojtja e saj nuk do t’me linte ashtu saqe ta ndjekja Vullnetin e Perëndisë dhe jo vullnetin njerëzor. Unë patja pritshëm të mëdha për këtë Takim Supreme të Parë, ku përsëri u bëdh i vetëdijshëm mbi mirësinë e madhe të Qiejve që me pa, ashtu siç nuk jam i vlerësuar.

Nena e Shenjtë e Zotit më afroi një qellim në vitet e para — një që vazhdon brenda meje edhe sot: shkatërrimi i ego-t njerëzor.

Në mes të kërkesave të para ishin një bloknot dhe një penë nga Mbretëresha e Qiejve, për t’i kujtuar atë çfarë më tha. Në atë kohë, unë nuk dija se ky ishte fillimi i një rruge të gjatë, të vështirë, të testuar, të persekutuar por edhe të shpërblimtar në të cilën Ti — Zoti im i bekuar — m’i paraqiti Atë pas disa viteve: Krishtin!

Krishti, Mbret i Qiejve dhe Tokës, me Nenën e tij Shenjtë, erdhën për t’u ofruar mua ujë dhe mjell ma të njëkohëshëm konsolimin. Ai parashikoi trurallinat në rrugë duke m’i treguar Kryqin e tij, i cili nuk është vetëm dhembje por edhe falëndimi dhe lavdi.

Fuqia Hyjnore u theksua nga butësia fjalëve të Tij dhe energjia në zërin e tij — që m’i hoqi frytën kur ai më komunikoi Vullnetin e tij: I papërshtatshëm, i vogël, i pavlerësuar, dhe çdo emërtim tjetër koncepues shprehin atë se si u ndjeja në atë moment…dhe Krishti m’i kujdeste dhe parashikoi ndjenjat e mia, më kapuri plotësisht me dashurinë të tij të lartësuar.

Unë isha jashtë vetvetes — jashtë ambientit ku u gjetem, edhe jashtë botës së vete — gjithçka ishte paqe, qetësi, bekuese dhe dashuri që rrjedhën përmes meje duke m’i sjellë në thellësitë e Zotit të tij, ku ai më tregoi dhembjet e Pasionit të tij dhe dorëzimin e përhershëm, të sigurt, të besueshëm dhe të heshtur të Nenës së Shenjtë të Zotit ndaj Vullnetit të Atit.

Nënë dhe Mjeshtëre…Nënë dhe Shokë…Nënë dhe Uçkime…Nënë dhe Mbretëreshë. Duke konsideruar butësinë me të cilën i dashuri Jezu Krishti e shikon Nenën e tij dhe merr dorën e saj — zoti im dominoi vullnetin tim në atë moment, dhe unë tha: Po!

Jam i pavlerë kësaj bekuese. Mbase disa nuk dijnë se Qiejt marrin aty që bota e zbehtë për të treguar madhërinë e Tij duke transformuar një prej krijesave të saj në diçka që bota nuk mund ta imagjinojë.

Nënë Zoti më kapuri disa herë përsëri, në momentet kur u ndje i zbehtë nga provimet dhe m'a dha kënaqësi të ëmbël të aromave qiejore në vajin prej të cilit del imazhi i Mbretërores së Paqes që vazhdon t'i manifestohet edhe atë që unë e quaj ‘shi’: një shpirt i vogël që zbrit dhe bëhet i dukshme siç do të ishte nena duke u dhënë fëmijës së saj karrige për ta bërë të pushojë. Pastaj harrohen vuajtjet, dhe gëzimi dhe falenderimet dominojnë ndjenjën shpirtërore, ofruan forcë të re jo sepse iu lutem por se këtë është si që Qiejt veprojnë — ata jepin dhe inkurajojnë, inkurajojnë dhe japin.

Në një ditë speciale kur isha shumë e zbehtë nga fyerja dhe nuk mund të mbajta lotët që i ofroi Krishtit në të njëjtën kohë, pas një periudhe të gjatë së vuajtjes, një aromë qiejore përshkoi dhomën time; emocioni bëri zemrën time të rritet më shpejt dhe… ndodhi: Krishti zhvilloi dorën e Tij drejt meje dhe në këtë moment që dukej si etërnia vetvetja sepse vetëm Ai dhe unë ekzistonim — m'a ofroi Dorën e Tij të Shenjtë dhe erdhi tek unë. M'e shikoi në sy, më shtypi pranë gjokut të Tij dhe gjithçka zbeh në një moment sublim që e përjetova si çfarë është të përjetosh Qiejt para kohës, dhe brenda së cilit u mbajt përgjithmonë imazhi i kësaj shprehjeje sublime të Dashurisë Hyjnore. Deri në momentin e fundit të jetës sime do t'i jemi falenderuar atij.

Me kohën — kalimi i së cilës i përshpejtëruar nuk m'a lejon pushim pas Zotit — erdha në një jetë mes Mysterave të Ndara Divine që asnjëherë do t'i shkëmbej. Midis tjera, u thirra të ndaj me dashuri dhe bindje Kryqin e Konsakrimit për Babën Qiejor dhe nga dashuria për njerëzimin.

Gjëzia e jetuar në vëllazërinë i takon kësaj ndarje dhe zbatimi i secilit prej Fjalëve Divine që i marra mesazheve për Njerëzimin, saqë ju të mundeni ta prani me saktësi të madhe shpjegimet e zbuluara nga Krishti, Nënë Zoti dhe herë pas here përmes Arkangjelit Michael — saqë njeriu i fjetur zgjohet dhe ai që është zgjuar mbetet vëmendshëm.

Vëllazërimi nuk ka gjetur kufij në dedikimin dhe dashurinë e përhapur nga ata që me punë të rëndë arrijnë këtë Mjel të Divin duke arrivuar tek sa shumë vëllezër – ju lexuesit që jeni pjesë e këtij familje ku çdo fjalë transmetohet përmes Dashurisë së Trizhës, jo vetëm si një mesazh i parandalimit, përgatitjes dhe inkurajimi por edhe ai që u bë profesion i Rritjes Shpirtërore — e cila nuk mat largimin nga njerëzimi por në lëvizje të vazhdueshme prej Dashurisë Hyjnore duke dalë nga Zoti kthehet tek Zoti derdhi përsëri dhe përsëri Mëshirën e Tij mbi të gjithë Njerëzimin saqë t'i shpetojmë të gjithë.

Luz de Maria, 19 marsi, 2016