Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2025
Αυτή η Εκκλησία είναι πολύ κατωφλισμένη
Μήνυμα από τον Ουρανό στη Βαλεντίνα Παπαγνά στην Σιδνεϊ, Αυστραλία στις 24 Αυγούστου 2025
Την πρωία, ο Άγγελος ήρθε και είπε, «Έλα μαζί μου, πρέπει να σου δείξω κάτι.»
Αφού, ο Άγγελος με πήγε στο Αίθριο της τοπικής Εκκλησίας. Όταν εισήλθαν στην αυλή από το πάρκινγκ αυτοκινήτων, παρατήρησα έναν ιερέα να σταθεί στον χλόμο, ντυμένο σε γκρι φραγκοσκούφι με την καπίτσια πάνω στο κεφάλι του. Όταν πλησίασα, κάμφθηκε πολύ κοντά για να συντρίψει κάτι. Σταμάτησα εκεί για λίγο και θέλησα να πω γεια σου στον ιερέα, αλλά δεν ήθελε καθόλου να με βλέπει. Στράφησε το κεφάλι του μακριά από εμένα ώστε να μην μπορώ να δώσω την όψη του.
Ο Άγγελος είπε, «Έλα πιο μπροστά.»
Όταν συνέχιζαμε να περπατάμε στον χλόμο, αντίκρυσα άλλον ιερέα ντυμένο σε μαύρα ιερατικά ρούχα. Ήταν γονατισμένος και συντρίβει κάτι. Όταν πλησίασα πολύ κοντά του, τον αναγνώρισα.
Τον ερώτησα, «Πατέρα, τι κάνετε;»
Απαντήσε, «Ωχ, προσπαθώ να γλιστρήσω το χλόμο — τραβάω τα αγριόχωρα για να είναι όλα όμορφα.»
Μείνα εκεί λίγο και παρακολούθησα τι κάνει.
Είπε τότε, «Πήγαινε, πηγαίνετε μέσα στην Εκκλησία.»
Ο Άγγελος είπε επίσης, «Πρέπει να μπαούμε μέσα.»
Τυπικά, ο Άγγελος με πήγαινε στη μπροστινή εισόδο του Καθεδρικού Ναού, αλλά αυτή τη φορά, με πήγε στην πλάτη πόρτα που οδηγεί στον Καθεδρικό.
Οι πλευρικές πόρτες του Καθεδρικού άνοιξαν και εμφανίστηκαν τρεις μοναχές. Αυτές οι μοναχές ήταν όλες νάνας, φορώντας μαύρα φανέλια με μαύρες καλύμματα και λευκό κεντρί.
Τις είπα, «Ωχ, γεία σας αδελφές.»
Είπαν, «Έλα εδώ, έλα εδώ.»
Όταν εισήλθαμε στην Καθεδρικό, δεν είδα πλέον τον ιερέα. Ήταν ακόμα έξω. Ο Άγγελος είπε, «Παρέχε και δες.»
Τότε εμφανίστηκε μια άλλη μοναχή, την οποία αναγνώρισα. Γνωρίζω ότι έχει συνταξιούχισε.
Είπα, «Ω, γεια σου Αδελφή. Τι κάνεις εδώ;»
Ο Άγγελος και εγώ βρισκόμαστε τώρα στο διαδρομό που συνδέει την Καθεδρικό με το Παρεκκλήσι, κοντά στην Σακεστρία. Από τις δύο πλευρές του διαδρόμου υπάρχουν τραπεζομάντιλες. Η Αδελφή είχε τοποθετήσει σε μία από αυτές ένα μεγάλο καλάθι με καρπούζια και έναν δοχείο γεμισμένο με κόκκινο υγρό.
Είπα, «Προσπάθησα να φτιάξω ζελέ με τα καρπούζια. Θέλω να βάλω τα καρπούζια στο ζελέ.»
«Ω,» ειπα, «δεν έχω ακούσει ποτέ τέτοιο πράγμα. Αλλά όταν τελειώσεις με όλα αυτά, τι θα κάνεις μαζί τους;»
Απαντήσε, «Καλώς, θα προμηθεύσουν περισσότερα.»
Για λίγο η Αδελφή απομακρύνθηκε. Πήγα και πήρα μερικά από τα καρπούζια και τα έβαλα στο ζελέ. Τα καρπούζια αντιπροσωπεύουν τις κοτσάνες του Αγίου Ροδάκινου. Η μοναχή επέστρεψε και συνέχισε να βάζει καρπούζια στο κόκκινο ζελέ.
Στροφήκα πίσω προς την Καθεδρικό και παρατήρησα ότι δεν υπήρχαν καθίσματα, αλλά ο πάτος τώρα κλίνει προς τα πάνω προς το μεγάλο Σταυρό στην άλλη άκρη, και υπάρχουν εκατοντάδες κομμάτια ψωμί σπαρμένα παντού στον κλινοφόρο πάτο.
Ρότησα τον Άγγελο, «Ποιος έκανε αυτό; Ποιος θα ρίξει το ψωμί; Πρέπει να τα συλλέξουμε.»
Σε εκείνο το στιγμή εμφανίστηκαν τρεις άνδρες ντυμένοι όλοι με μαύρο. Κρατώντας μεγάλα δοχεία με κίτρινο υγρό, έχυσαν το υγρό σε ολόκληρο τον πάτο, ξεκινώντας από την κορυφή (κοντά στο Σταυρό), που μετά ρέει κάτω, πλένοντας τα κομμάτια ψωμί και βούτσοντας τους.
Με αγωνία είπα, «Όχι, όχι! Μην το κάνετε αυτό; Μην το κάνετε αυτό; Θα πλένετε το ψωμί.»
Το ψωμί έγινε όλο σφιχτό από την υγρασία και με μεγάλες μαύρες σκούπες, οι τρεις κακοί άνδρες έβαζαν τα κομμάτια. Ήταν τρομακτικό να το βλέπουμε. Κάθε κομματιά του ψωμιού στο πάτωμα είναι η Αγία Ευχαριστία και όταν σπαστεί έτσι αντιπροσωπεύει πώς οι άνθρωποι λαμβάνουν τον Κύριο μας χωρίς μετάνοια και ανάρμοστα.
Ο Άγγελος είπε, «Πρόσεχε για αυτήν την Εκκλησία, η Εκκλησία είναι πολύ κατεστραμμένη.»
Είτα ο Άγγελος με έφερε πίσω στο σπίτι. Ήταν θλιβερός από όσα είδα και καταλάβα ότι αυτήν την Εκκλησία χρειάζεται πολλά προσευχήματα. Τυπικά, παρακολουθώ το Ροζάριο του Κενάκιου κάθε Παρασκευή, αλλά τη τελευταία Παρασκευή έπρεπε να πάω σε κηδεία, οπότε δεν μπορούσα να είμαι παρών.
Είπα στην Παναγία, «Ελπίζω ότι η ομάδα προσευχής προσέφερε καλά προσευχήματα την Παρασκευή.» Τότε μια όραση ήρθε μπροστά μου.
Ο Άγγελος είπε, «Δεν γνωρίζεις ότι όχι όλες οι άνθρωποι έρχονται με τη σκόπιμο να προσεύχονται για την Εκκλησία, προσευχόνται για τις δικές τους σκοπούς και οικογένειες. Έτσι αυτό το προσευχήμα σχεδόν δεν αγγίζει την Εκκλησία.»
Όταν οι άνθρωποι λαμβάνουν Αγία Κοινωνία χωρίς μετάνοια και ανάρμοστα, είναι όπως να ρίχνουν το Άγιο Ψωμί στο πάτωμα. Πρέπει να προσεύχουμε για αυτήν την Εκκλησία να καθαριστεί και να αναρριχηθεί, ώστε οι άνθρωποι να πάνε στη Συνοχή πριν λαμβάνουν τον Κύριο μας στην Αγία Ευχαριστία.