Δευτέρα 26 Αυγούστου 2024
Ανακατάκτηση – Το Κάστρο της Καρδιάς Μου
Μήνυμα από την Ευλογημένη μας Μητέρα στην αδελφή Αμαπόλα στο Νιου Μπράουνφελς, ΤΞ, ΗΠΑ, στις 15 Αυγούστου 2024, Υπαγορεύτηκε στα Ισπανικά και μεταφράστηκε από την αδελφή στην Αγγλική
Παιδιά μου,
Η Μητέρα σας μιλάει σε εσάς από τον Ουρανό – στον Ουρανό όπου Σας καλεί, προς τον οποίο Σας καθοδηγεί, για τον οποίον Σας υπενθυμίζει ώστε να μην χαθείτε, ούτε η καρδιά σας να λυπηθεί αισθανόμενη μόνη. [2]
Σας καλώ στην Καρδιά Μου, στο Καταφύγιο που δημιούργησε ο Πατέρας για εσάς γι’ αυτές τις εποχές.
Λατρεμένα παιδιά της Καρδιάς Μου, [χαμόγελο] με πόση Αγάπη Σας κοιτάζω και σας ευχαριστώ για κάθε σημάδι στοργής, αγάπης προς Εμένα – πόσο πολύ Με παρηγορείτε.
Συλλέγω τις προσφορές της Αγάπης και της εξιλέωσης και αποκατάστασης στην πληγωμένη Καρδιά του Πατέρα, και τα ενώνω με την Προσφορά Μου και την Προσφορά του Ιησού Μου.
Ευχαριστώ σας παιδιά, για αυτές τις προσφορές αποκατάστασης μπροστά σε τόσο μίσος προς Αυτόν που είναι Αγάπη.
Ειδικά σήμερα Σας ευχαριστώ, αγαπημένοι γιοί Μου, Ιερείς του Υιού Μου – γνωρίζω τις προσπάθειές σας· βλέπω ταπεινώσεις και βάσανα σας· βλέπω τον Ιησού Μου στον Θρόνο στις καρδιές σας και χαίρομαι για την πίστη και Αγάπη σας.
Και βλέπω πόση εξάντληση και απογοήτευση κουβαλάτε – ένα τόσο μεγάλο βάρος – όταν βλέπετε την καταστροφή όλων όσων έχει δημιουργήσει ο Πατέρας.
Γιοί Μου, ελάτε να ανακτήσετε τη δύναμή σας στην Αγάπη Μου, ελάτε και φέρτε Μου όλα τα βάσανα των παιδιών Μου, ελάτε και ενώστε την καρδιά σας με τη δική Μου, και σαν μικρά παιδιά, ελάτε και ξεκουραστείτε στην Καρδιά Μου.
Σας ευλογώ γιοί Μου. Να ενθαρρύνεστε. Δεν εργάζεστε μόνοι· δεν εργάζεστε μάταια. Κάθε προσευχή, κάθε έργο θα έχει τον καρπό του.
Παραμείνετε δίπλα Μου, μην απομακρύνεστε από Εμένα και πάντα θα Σας καθοδηγώ στη Θέληση του Πατέρα, ειδικά όταν η ομίχλη του σκότους και της αμαρτίας γίνεται πιο πυκνή και φρικτή. Επιτρέψτε Μου να Σας καθοδηγήσω, και με το Χέρι Μου θα μπορέσετε να καθοδηγήσετε τα παιδιά Μου, να τα θρέψετε, να τα θεραπεύσετε.
ΕΝ ΠΡΟΣΏΠΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ, γιοί μου. Σε κάθε στιγμή, σε οποιαδήποτε περίσταση.
Έχετε Εμένα όπως ο Υιός Μου Με είχε δίπλα Του – σε κάθε στιγμή.
ΕΝ ΠΡΟΣΏΠΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ.
Πόσοι από τους αδελφούς σας έχουν ξεχάσει αυτές τις σύντομες – αλλά ουσιαστικές– λέξεις στην Ιερατική Σας Ζωή. Χωρίς αυτές, γιοί μου, δεν υπάρχει Ιεροσύνη. Όλα στον Ιησού. Όλα μέσω του Ιησού. Όλα με τον Ιησού.
ΙΗΣΟΎΣ, ΙΗΣΟΎΣ, ΙΗΣΟΎΣ.
Το Πρόσωπό Του. Η Καρδιά Του. Το Σώμα και το Αίμα Του. Το Πρόσωπό Του. Η Προσφορά Του. Οι πληγές Του. Το Όνομά Του. Η απόλυτη Υπακοή στη Θέληση του Πατέρα.
Αυτά είναι τα “όπλα” σας για να ανακατακτήσετε τις καρδιές των παιδιών Μου που Σας έχουμε εμπιστευτεί.
ΠΑΡΑΜΕΊΝΕΤΕ ΣΕ ΕΚΕΊΝΟΝ, γιοί μου.
Ξέρετε τους καιρούς, γιοί μου. Ξέρετε αυτά που Σας έχουμε αναγγείλει. Ξέρετε τις συνέπειες μπροστά στις τόσες προσβολές προς τον Πατέρα. Ξέρετε τη δύναμη του εχθρού Μου και της στρατιάς του, διασκορπισμένη σε όλο τον κόσμο και παρούσα σε όλους τους τομείς της ζωής σας. Ξέρετε την τρομερή σύγχυση που υπάρχει και περιβάλλει τα πάντα, και ιδιαίτερα την Εκκλησία Μου.
Γιοι μου, να είστε άγρυπνοι, για να κρατήσετε τους υιούς Μου σε εγρήγορση.
Σας έχουμε πει ότι η έδρα του Πέτρου και των Αποστόλων έχει καταληφθεί παράνομα.
Η Εκκλησία είναι υπό πολιορκία, γιοί μου.
—
Περιτριγυρισμένη από τις δυνάμεις του Σατανά και σαν μια πόλη τα τείχη της οποίας έχουν καταρρεύσει, δεν υπάρχει ασφαλές καταφύγιο εκτός από την Ακρόπολη.
Η Καρδιά Μου είναι η Ακρόπολη, ο Πύργος, το Οχυρό, όπου υπάρχει ασφαλές καταφύγιο, ειρήνη, Φως, παρηγοριά· εκεί λάμπει η Αλήθεια χωρίς καμία μείωση, εκεί διαμορφώνονται και ενδυναμώνονται οι στρατιώτες του Υιού Μου, έτοιμοι να βγουν έξω και να πολεμήσουν όταν φτάσει η Ώρα, όταν ακούσει η Σάλπιγγα.
Εισέλθετε και φέρτε μαζί σας, στις καρδιές σας, όλα τα παιδιά Μου.
Έρθετε, γιοί μου, εισέλθετε στο Καταφύγιο που ετοιμάστηκε για εσάς.
Και όπως μετά τον θάνατο του Υιού Μου οι Απόστολοι και οι μαθητές διασκορπίστηκαν, έτσι τώρα τα παιδιά Μου είναι σκορπισμένα, γεμάτα φόβο και σύγχυση.
Και όπως σε εκείνη την Ώρα – την Ώρα της Προσφοράς Μου με πόνο και στην εξαντλητική αναμονή – κάλεσα και συγκέντρωσα γύρω Μου τα διασκορπισμένα πρόβατα του Υιού Μου και αυτούς που κλήθηκαν να είναι οι ποιμένες τους, έτσι σε αυτή την τεράστια Ώρα συγκεντρώνω τα παιδιά Μου και τους ιερείς-υιούς Μου στην Καρδιά Μου, γύρω Μου, και Σας δίνω Φως, ελπίδα και τη βεβαιότητα της έλευσης του Ιησού Μου και της Νίκης Του – την άμεση παρέμβαση του Πατέρα για να ανανεώσει και να κατακτήσει ξανά τη Δημιουργία Του.
Και όπως συγκέντρωσα πάλι τους Αποστόλους γύρω Μου σε προσευχή για να παρακαλέσω και να προετοιμάσω την έλευση του Παναγίου Πνεύματος του Θεού – το Πνεύμα της Αλήθειας και του Φωτός – έτσι τώρα συγκεντρώνω πάλι εσάς, τους αγαπημένους υιούς Μου, τους Ιερείς Μου, για να παρακαλέσετε μαζί Μου την νέα έλευση – το νέο Πεντηκοστή που θα επαναφέρει τα πάντα στην αρχική τους κατάσταση.
Μείνετε μαζί Μου με Ειρήνη και Ελπίδα.
Σας χρειάζομαι κοντά Μου, γιοί μου, για να συγκεντρώσουμε όλοι μαζί αυτούς που έχουν σκορπιστεί από τη σύγχυση και τον φόβο και να τους οδηγήσουμε στην αγέλη του Ιησού Μου.
Θα Σας δώσω Φως στις ιδιαίτερες καταστάσεις σας.
Έρχομαι σε εσάς σαν την ανατολή του ηλίου, [χαμόγελο] μετά από μια μακρά θυελλώδη νύχτα.
Ο καθένας σας είναι απαραίτητος για Μένα.
Ο καθένας σας έχει την ιδιαίτερη Αγάπη Μου.
Το Πρόσωπό Μου, το Όνομά Μου, η Αγάπη Μου, είναι η προστασία Σας μπροστά σε οποιαδήποτε επίθεση στην Ιερωσύνη σας, στο ποίμνιο που έχει ανατεθεί στη φροντίδα σας.
Η μητέρα Σας συνοδεύει και ευλογεί εσάς. Η Βασίλισσα Σας ευχαριστεί και Σας καλεί. Αναπνεύστε την Αγάπη Μου για να έχετε τη διαύγεια του Θεού στην καρδιά σας. Σας ευλογώ, γιοί της Καρδιάς Μου, και ευλογώ τα μικρά μας πρόβατα που ποιμαίνετε.
Τα παιδιά Μου – όλοι εσείς:
Προσευχηθείτε για τους Ιερείς Μου, προσευχηθείτε για τα αδέρφια σας που καλούνται σε τέτοια θυσία και τόσο μεγάλη ευθύνη. [χαμόγελο] Ευχαριστώ, παιδιά.
—
Γιοι Μου, όσοι κρατάτε το Αποστολικό Παλλίο [3] , είναι η Ώρα, γιοι μου, να σηκωθείτε όρθιοι, όπως ο Άγιος Μιχάλης – ο αγαπημένος Αρχάγγελος Μου – έκανε: “Ποιος είναι σαν τον Θεό!”
Σηκωθείτε δίπλα Μου, κάτω από το Μανδύα Μου. Για να σας δουν τα παιδιά του Θεού και να αναγνωρίσουν τον Υιό Μου μέσα σας. [4]
Είναι η στιγμή, γιοι μου.
Μην φοβάστε, είμαι δίπλα σας.
Και όλοι τα αδέρφια σας που πιστά κουβαλήσατε και υπερασπιστήκατε και πεθάνατε για την Αλήθεια [5] , αναστηθείτε και συνοδεύστε σας πνευματικά σε αυτή την τρομερή Ώρα, στην οποία κάθε όψη της Αλήθειας περιφρονείται, διαστρεβλώνεται, επιτίθεται.
ΔΕΝ ΕΊΣΤΕ ΜΌΝΟΙ.
Σε ποιον ανήκετε;
Λάβετε το Φως που σας δίνω εγώ, για να δείτε όπως βλέπω εγώ και έτσι θα κατανοήσετε την Καρδιά Μου και θα μπορέσετε να σηκωθείτε όρθιοι.
Ξέρω, γιοί μου, τι σας ζητώ. [6]
Αλλά σας το ζητώ στο Όνομα του Ιησού Μου.
Σας το ζητώ από Αγάπη για τον Πατέρα.
Σας το ζητώ στην Πληρότητα του Φωτός του Αγίου Πνεύματος που κατέβηκε πάνω σας για να σας χειροτονήσει και να σας κάνει ιερούς Θυσιαστήρες για την τέλεια Προφορά του Ιησού Μου.
ΕΚ ΠΡΟΣΏΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ, γιοί μου.
Κατανοώ τις ερωτήσεις σας, αμφιβολίες, ανασφάλειες μπροστά στη σύγχυση. Και για αυτό έρχομαι σε εσάς, για αυτό σας καλώ και μιλάω σε εσάς, μικροί Μου, γι’ αυτό η μητέρα σας έχει συμπόνια για εσάς και σας βοηθά να δείτε, να υψώσετε τα μάτια σας μαζί Μου και να δείτε πώς βλέπει ο Ουρανός, και να δείτε τι έρχεται – τόσο τον τρόμο όσο και την Ελπίδα – και έτσι να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε τα παιδιά μας στην Καρδιά Μου, στον Άγιο και Ασφαλή Πύργο.
Γιοί μου, κοιτάξτε Με και μην φοβάστε. [7] [γλυκό χαμόγελο]
Κοιτάζω όλους εσάς – τον μικρό Μου μεγάλο Στρατό – και με γεμίζετε με χαρά. Η ανταπόκρισή σας στην κλήση Μου, η υπακοή σας στη Θέληση του Πατέρα, η Αγάπη σας και η φιλανθρωπία σας για τα αδέρφια και τις αδελφές σας που βρίσκονται στο σκοτάδι.
Δώστε Μου τα χαμόγελά σας, μικρά παιδιά Μου, γιατί πόσα περιέχονται σε αυτά τα χαμόγελα προσφερόμενα στη μέση της μεγάλης μάχης. [8] Τα λαμβάνω όλα.
Να είστε ήρεμοι, μικρό μου ποίμνιο Μου.
Θα σας καθοδηγήσω σε κάθε βήμα.
Θυμηθείτε ότι το Φως του Θεού είναι άπειρα μεγαλύτερο από το βαθύτερο σκοτάδι. Χαράξτε αυτή την Αλήθεια μέσα σας και μην τη ξεχάσετε ποτέ.
Όλα τα άλλα “φώτα” σβήνουν, αλλά το Φως του Θεού παραμένει ζωντανό, δυνατό, αιώνιο, όμορφο.
Όμορφα, παιδιά μου, δεν μπορείτε να φανταστείτε. [χαμόγελο]
Σας φέρνω λάμψεις, μικρές ακτίνες, αυτού του άπειρου Φώτος για να επιβιώσετε, αλλά η πληρότητα αυτού του Φώτος – που μια μέρα θα σας αγκαλιάσει πλήρως – θα σας ανταποδώσει τα πάντα, θα σας θεραπεύσει από όλες τις πληγές.
Να θυμάστε ότι αυτό το Φως σας περιμένει. [χαμόγελο]
Σας ευλογώ, μικρά μου παιδιά.
Ο καθένας από εσάς. Σας αφήνω την Αγάπη Μου και το Φως Μου: τον Ιησού Μου.
Πείτε μαζί Μου:
“Ευλογημένο και δοξασμένο, σε κάθε στιγμή και σε κάθε τόπο,
να είναι το Άγιο Όνομα του Ιησού. Η Υπεραγία Καρδιά Του. Το Πολύτιμο Αίμα Του.
Και ο Σταυρός Του ας είναι καταφύγιό μας και σωτηρία μας. Ιησούς, Ιησούς, Ιησούς.”
Να έχετε Ειρήνη,
Μείνετε στην Καρδιά Μου.
Η μητέρα σας που σας αγαπά τόσο πολύ,
η Παναγία,
Βασίλισσα του Ουρανού και της Γης,
Και το Καταφύγιο όλων των παιδιών του Θεού.
ΣΗΜΕΊΩΣΗ: Οι υποσημειώσεις δεν υπαγορεύθηκαν από τον Θεό. Προστίθενται από την αδελφή. Μερικές φορές η υποσημείωση είναι για να βοηθήσει στην αποσαφήνιση της αίσθησης του νοήματος μιας συγκεκριμένης λέξης ή ιδέας, και άλλες φορές για να μεταφέρει καλύτερα την αίσθηση του τόνου του Θεού ή της Παναγίας όταν μιλούσαν.)
[1] Αυτό το κείμενο ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της δημόσιας Αγίας Ωρας στην Εορτή της Κοιμήσεως. Συνεχίστηκε κατά την Αγία Ώρα της επόμενης ημέρας και ολοκληρώθηκε εκείνο το βράδυ. Αυτές ήταν μέρες πολλών διακοπών και υποχρεώσεων και μεγάλης εξάντλησης· πιστεύω ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπαγορεύτηκε σε τμήματα. Έχω χρησιμοποιήσει δύο παύλες (- -) για να δείξω και να χωρίσω τα διαφορετικά μέρη.
[2] Αντίληψα σε αυτό το κείμενο ότι ήταν χαρούμενη, κοιτάζοντας τα παιδιά της που ανταποκρίθηκαν σε αυτήν, που την αγαπούν. Τόση τρυφερότητα. Συχνά είναι λυπημένη, αλλά σε αυτή την περίπτωση αντιλήφθηκα μια τρυφερή χαρά, σαν Μητέρα που συγκινείται από την αγάπη των παιδιών της.
[3] Το παλλίο είναι ένα λειτουργικό ένδυμα που χορηγείται από την Αγία Έδρα και φοριέται αποκλειστικά από τους Αρχιεπισκόπους (Μητροπολίτες) ως σημάδι της εξουσίας τους πάνω σε μια εκκλησιαστική επαρχία. Η Παναγία μιλά εδώ απευθείας στους Αρχιεπισκόπους. Η αίσθησή μου είναι ότι Τους ζητά να σταθούν πρώτοι, για να στηρίξουν και να επιτρέψουν στους Ιερείς επίσης να σταθούν.
[4] Πολλά λέγονται σήμερα για το "να είμαστε σαν τον Ιησού". Συχνά κατανοείται μερικώς, για παράδειγμα, να είμαστε φιλανθρωπικοί προς τους φτωχούς ή να αγωνιζόμαστε για δικαιοσύνη – τα οποία είναι καλά, αλλά πολύ περιορισμένοι τρόποι να μοιάσουμε σε Εκείνον. Ωστόσο, η ουσία του "να είμαστε σαν τον Ιησού", το να Τον μιμούμαστε στην Αποστολή Του ως Λυτρωτή, είναι να κάνουμε και να λέμε αποκλειστικά – όπως Αυτός ο Ίδιος έκανε – όλα όσα ζητάει ο Πατέρας να ειπωθούν και να γίνουν.
[5] Όταν είπε αυτά τα λόγια, αντιλήφθηκα έναν μεγάλο αριθμό ανδρών που κουβαλούσαν κάτι σαν ασπίδες, πολύ συμπαγείς, γερά και πάνω σε αυτές τις ασπίδες ήταν γραμμένες οι λέξεις του Συμβόλου της Πίστεως. Δεν είναι κάτι που βλέπω με τα μάτια μου, αλλά μάλλον μια εσωτερική αντίληψη που δεν ξέρω πώς μεταδίδεται – δεν είναι μέσω των αισθήσεων – αλλά παρόλα αυτά είναι πραγματικό.
[6] Είπε αυτά τα λόγια πολύ σοβαρά και επισημάνα – σαν να άνοιγε μπροστά Της ένα τεράστιο πανόραμα και να έβλεπε όλες τις συνέπειες και τα βάσανα που συνεπάγεται αυτή η στάση. Δύσκολο να το εκφράσω με λόγια. Και την ίδια στιγμή, με άπειρη κατανόηση και συμπόνια…λίγα αλλά πολύ γεμάτα λόγια.
[7] Πόση τρυφερότητα σε αυτά τα λόγια…σαν μια αγκαλιά.
[8] Το χαμόγελο που γεννιέται από εμπιστοσύνη, από Πίστη, από τη βεβαιότητα της Νίκης και από την εγγύτητα της Παρουσίας Τους και της Αγάπης τους. Το χαμόγελο που στέλνεται στον Ουρανό μέσα στον πόνο, στο φόβο, στη σύγχυση, που γίνεται ένωση με τον Θεό, και είναι σαν μια κλωτσιά στον εχθρό, ο οποίος κάνει ό,τι μπορεί για να μας κάνουν να κοιτάμε μόνο τους εαυτούς μας και το σκοτάδι με το οποίο προσπαθεί να μας περικυκλώσει, ώστε να πέσουμε στην υπερηφάνεια, στο φόβο, στην απόγνωση. Γι' αυτό, όταν η Παναγία μας ζητάει να χαμογελάσουμε σε Εκείνην, είναι για να μας βοηθήσει να κοιτάξουμε ψηλά στον Ουρανό και προς το Φως. Όταν κοιτάμε μόνο τους εαυτούς μας, στο σκοτάδι, σταματάμε να χαμογελάμε και το σκοτάδι μας κατακλύζει. Και Εκείνη μας βοηθάει να ξεπεράσουμε αυτόν τον μεγάλο κίνδυνο με κάτι τόσο απλό όσο ένα χαμόγελο. Εντυπωσιακό!