Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Βίωση της Κόλασης - 15ος /.

- Μήνυμα Αρ. 378 -

Προσευχή αρ. 32

Προσευχή απελευθέρωσης (στη στιγμή του θανάτου)

Αγαπητέ Ιησού. Σου αφιερώνω εαυτό μου και τους αγαπητούς μου ολόκληρο. Παρακαλώ έλα να με σώσεις. Αμήν.

Περίπου στις 3 το πρωί, ξυπνάω για τον ψαλμό της Θείας Ελέους. Κατά τη διάρκεια της επαναληπτικής προσευχής, είδα τα ακόλουθα:

Βίωση Οι δαίμονες θέλουν να με σέρνουν στην κόλαση. Είναι πάντα δίπλα μου και πίσω από μένα. Βλέπο την κόλαση όπως βρίσκεται κάτω απ' εμένα, τότε τη βλέπω ανοιχτή. Η είσοδος είναι μέσα από τη λίμνη της φωτιάς, η οποία είναι ένας καταρρακτώδης σίφωνας προς τα κάτω. Εκεί θέλουν να με στρίψουν οι δαίμονες. Αντιστέκομαι με όλη μου την δύναμη, κρατώντας, γιατί ο πανικός με υπερβαίνει. Οι δαίμονες δεν καταφέρνουν να με σέρνουν μέσα, έτσι φεύγουν και αμέσως μετά εμφανίζεται πίσω από μένα ο ίδιος ο διάβολος. Παρακαλώ τον ουρανό. Ο Ιησούς μου ζητάει να κοιτάξω την κόλαση, να επισκεφτώ, αλλά νιώθω μόνο πανικό και σοκ και λέω ότι θα το κάνω για ΕΝΌΣ, αλλά δεν θέλω να μπω μέσα εγώ. Νιώθω τη μεγαλύτερη αγωνία, πανικό, και ο Ιησούς σεβόμαστε την απόφαση μου. Σε εκείνο το στιγματάκαι η προσευχή απελευθέρωσης μου στέλνεται. Την λέω ξανά και ξανά, και ο Ιησούς με τον Πατέρα και τη Παναγία εμφανίζονται μπροστά μου πολύ ξεκάθαρα. Ήταν παρόντες όλο το χρόνο, αλλά δεν μπορούσα να τους δώσω πάντα. Είναι 4:39 όταν τελειώνει η βίωση. Η Παναγία λέει, "Αυτή είναι μια προσευχή απελευθέρωσης. Προσέχε την."