Τεχνιά μου, σήμερα εορτάζετε την Εορτή των Αγίων Πατέρων Μου, Αγίου Ιωακείμ και Αγίας Άννης...Ω, πόσο αγαπητοί ήταν στο Καρδίά Μου! Πόσα τους Αγάπησα και Θέλησα να Τους Έχω Καλά! Όλη τη ζωή μου τα αγάπησα με ένα καθαρά, ειλικρινές και υιόφιλο έρωτα. Ποια θαυμάσια ήταν εκείνες τις απογευματινές όταν η Μητέρ μου, Αγία Άννη, μ' άρπαζε στα χέρια της, μ' έβαλε στο κόλπο της και μ' διδάσκει τα Ιερά Γράμματα και πώς να είμαι Αρετή για να ευχαριστήσει τον Κύριο! Η γλυκιά και γλυκή Φωνή Της διαπερνούσε το Καρδίά Μου, και του έκαψε Αγάπη προς τον Κύριο όταν μιλούσε και με διδάσκει. ... Το Καρδιά μου απομακρύνθηκε από τον Πόντο στην περίσταση του θανάτου των Αγίων Πατέρων μου, όταν είδα εαυτό μου ορφανό και πονεμένο, χωρίς εκείνους που αγάπησε τόσο πολύ και που με αγάπησαν tanto. ... Αληθινώς, κλάψα Δάκρυα Αίματος για τον θάνατό τους, επειδή εκτός από την φυσική Αγάπη που είχε για αυτούς, είχα επίσης τη υπερφυσική Αγάπη που μας ένωσε και πάντα μας βύθησε σε τόσο πολλά Μυστήρια και Θεϊκά Σχεδιάσματα. ... Όμως, παρά το Καρδία μου να σείεται, τα παραδόθηκε στον Υψηλό, κάνοντας μια πολύ υψηλή Πράξη Αγάπης, πίστης και υποταγής στο Κύριο, ο οποίος έλαβε από Τον την Μεγάλη Χάρις να δει τους γονείς μου να καλωσορίζονται στο κόλπο των Πατριάρχων, σωζόμενους και δικαιούμενους αναμένοντας τη Λύτρωση να ολοκληρωθεί... Αυτή η Μέγα Πένθος μου δεν είναι γνωστή ή τιμάται από τον κόσμο. Πες, Τεχνιά μου Μαρκέ, ότι θα χαρίσω όλα στις ψυχές που τιμούν και αγαπάνε αυτήν την Πένθός μου τόσο καλά. Το Αμώμητο και Οδύνηρο Καρδία Μου θα διασκορπίσει Μεγάλα Χάρη Αγάπης σε εκείνους που κοιτάζουν αυτό το Μέγα Πόντος μου, με αληθινή Λύπη και Προσκόλληση... Να γίνει γνωστό αυτός ο Μέγας Πένθος μου στον κόσμο, ώστε να μεταστραφεί και να έχει διαρκή Ειρήνη. Πες ότι θα χαρίσω όλα σε αυτές τις ψυχές που κοιτάζουν αυτά τα κρυφή πόνους μου καθημερινά και προσεύχονται ένα "Ευχαριστώ" μετά από κάθε ένα τους... Σε όλους σας σήμερα ευλογώ.