3 Mayıs 2013 Cuma

Sayın anneler ve babalar: Çocuklarınızı sevin! Onlara bakın! Ve onları hayatınızdaki en önemli parçası yapın!

- Mesaj No. 124 -

Çocuğum. Benimle otur. Senin Cennet Ananı olan ben, seni çok seviyorum. Başkalarının söylediklerini dinme ve sadece bizi, bana ve En Kutsal Oğluma din. Çok sayıda yalan yayılmış, daha fazla da yayılacak.

Sevdiğim çocukum, kızım İsa da orada, kalbinde hissediyorsun doğru şeyi, çünkü İsa ve Tanrı Babası'na kalbinde yer vermişsin ve onlar senin içini daha fazla arındırıyor ve sende mucizeler yapıyor.

Çocuğum, sevdiğim çok çocuk. Bize çok önemlisin, çünkü görevin büyük. Zaten bildiğin gibi kalbine çok şey koyuyoruz ve sonra "Cennet" açıklaması Bizim Kelime ile veriliyor, Oğlum ve ben, Cennetteki Kutsal Anan sen.

Sadece bizi, Oğlum'a güvenin ve başkalarının söylediklerini dinmeyin. Böyle olsun.

Seniyi çok seviyoruz.

Cennetteki Kutsal Anan sen ve her zaman aşkınızla Tanrı Babası ile birlikte olan İsa.

Çocuğum. Kızım. Her zaman sende olacağım. Her zaman seni yönlendireceğim. Tamamen benim ol ve bana güven. Böylece sana hiçbir şey olmaz.

Her zaman aşkınızla İsa. Tanrı'nın tüm çocuklarının Kurtarıcısı.

Çocuğum. Dünya'yı Tanrı Babası yarattı. Her birinize hayat verdi. Kalbinizi sevgi ve güvenle doldurdu, ancak dünya, insan, bu kadar uzaklaştı ki ilk olarak güven sonra da sevgiyi büyük ölçüde kaybetti.

Bir bebek sadece güvene sahip olabilir, çünkü ebeveynleri olmadan yaşayamaz. Özellikle anne çok önemli bir rol oynamaktadır. Koruma, aşk ve güvenlik olarak da çocuk için büyük sevincidir, çünkü zaten rahminde annesinin hissettiği duyguları hisseder çocuğu.

Şöylece anne ilk önce çocuk için en önemli bakıcıdır ve çok önemlidir ki çocuğuna baksın.

Bebek hâlâ karnında iken tüm duyguları alır; bu yüzden annesinin sevgisini almayan bir bebeğin ne kadar acı çektiğini anlayabilirsiniz. Bebeğine karşı umutlu olmayan bir anne, onu üzüntülendirir ve bebekte rahatlıksızlık yaratır. Yalnız hissediyor, mutluluk duymuyor ve bebekin duygu dünyası bakımından "hasta" oluyor.

Bunu kendiniz de biliyorsunuz: Kendilerini insanlar tarafından kabul görmüyenler üzgündür, sık sık kendi değerlerini hissetmez ve günümüzün sosyal hastalığı olan depresyon'a çok duyarlıdır.

Şimdi kendinizi bu dünyaya tamamen savunmasız bir varlık olarak gelen küçük bir canlıya koyun: Annesine ve tabii ki babasına da güvenebilmelidir. Korumalı, sevilmeli ve mutluluk duymalıdır.

Bütün bunları yaşamayan bir bebek nasıl güvene başlayacak? Sevmeyi nasıl öğrenecek ki hiçbir zaman sevgiyi yaşamadı mı?

En zayıf yaştaki en önemli kişiler ve her zaman olacaktır ebeveynler; orada kabul görmezse ve tüm bu harika hediyeler verilmese, içinden "bozulur", yeterli su ve güneş almayan bir çiçek gibi soluyor.

Sevgili anneler ve babalar: Çocuklarınızı sevin! Onlara karşı umutlu olun! Ve onları hayatınızdaki en önemli parçası yapın!

Kim çocuklarına sevgi verir, bu sevgiyi birçok yolla geri alır. Kim her zaman çocuğuna varır ve çocuk tamamen ebeveynlerine güvenirse, bu çocuk da ebeveynleri için her zaman orada olacak,özellikle de siz, sevgili anneler ve babalar, yaşlandığınızda daha sonra.

Eğer yaşamınızı çocuklarınıza uyarlamaya başlamazsanız, çocuklarınız da size uyarlayamazlar sonradan. O zaman yalnız ve üzgün olacaksınız, küçükken olduğu gibi çocuklarının önceki durumuna benzer şekilde.

Ailelerinize sevgiyi geri getirin ve birbiriniz için var olun. HERKES! Başlayın ve çocuklarınıza iyi davranırsanız, ailelerinizde ne kavga olacak ne de ayrılıklar olur.

Şu yüzden sorumluluğu üstlenin ve İsa ile Tanrı Babasıyla yaşayın. Sizinle ve çocuklarınızla gerçek sevgi verilecek, aileleriniz çok mutlu olacak.

Öyle olsun.

Göklerdeki sevgili Annem. Tanrı'nın tüm çocuklarının Annesi.

Teşekkürler, Çocuğum, Kızım. (İsa her zaman orada)