เยซูตรัสว่า: “ชาวพันธุ์ของข้า, ข้าพระองค์ได้เตรียมให้พระแม่นางแห่งความศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่การประสูติโดยไม่มีบาปจากต้นกำเนิดของนางมา. นี่เป็นผลลัพธ์ของอิสริยาภรณ์ที่นางเลือกตามธรรมชาติของข้าพระองค์ในทุกอย่างที่ทำ, ซึ่งก็เพราะเหตุนี้จึงทำให้นางไม่มีบาปแม้นแต่ตลอดชีวิต. เมื่อเทวดาแกเบรียลปรากฏตัวต่อหน้านางและถามว่านางจะเป็นพระมารดาของข้าพระองค์, นางอีกครั้งเลือกตามอิสริยาภรณ์ของนางเพื่อปฏิบัติงานของพระเจ้าในประวัติศาสตร์การกอบคู่นี้. คำตอบ ‘ใช่’ ของนางอนุญาตให้ข้าพระองค์มีร่างเป็นมนุษย์เมื่อวิญญาณบริสุทธิ์มาปกคลุมนางเพื่อทำให้นางตั้งท้องข้า. นี่คือส่วนสำคัญในการเริ่มต้นภารกิจของข้าพระองค์ที่จะเสียชีวิตบนไม้กางเขนเพื่ออัปเปศรทั้งหมดของมนุษย์. งานฉลองนี้จัดให้อยู่ในประวัติศาสตร์คาทอลิกเก้าเดือนก่อนวันที่ 25 ธันวาคม เมื่อวันเกิดข้าพระองค์ถูกเฉลิมฉลองในเทศกาลคริสต์มาส. รื่นรางกับสองหัวใจของเราเพราะข้าพระองค์ได้ฝากให้คุณอยู่ภายใต้การดูแลของนักบุญยอห์นเพื่อให้นางเป็นพระแม่ของคุณด้วย. พระแม่นางแห่งความศักดิ์สิทธิ์คือผู้สวดมนต์ขอนำเสนอกับข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์จะฟังประสงค์ของพระแม่นางแห่งความศักดิ์สิทธิ์ตลอดเวลา, เหมือนกับที่ข้าพระองค์ทำในการันต์คานาเพื่อให้มีไวน์. รื่นรางในงานฉลองนี้ของวันประกาศของพระแม่มารีแห่งความศักดิ์สิทธิ์ เพราะคุณกำลังเฉลิมฉลองการเกิดเป็นมนุษย์ของข้าพระองค์ด้วย.”
กลุ่มสวดมนต์:
เยซูตรัสว่า: “ชาวพันธุ์ของข้า, ศิลปินเลือกทำไม้กางเขนของข้าพระองค์โดยไม่มีเลือดออกจากบาดแผลของข้าพระองค์มาก. แต่ถ้ายังคงสังเกตใกล้ชิดกับผืนผ้าแห่งตุริน, คุณจะเห็นบาดแผลจากปักกางเขน, รอยฟันจากหัวเล็บโลหะ, บาดแผลจากหมวกหนาม, ร่องของมือสั้นในข้างของข้าพระองค์ และมีเลือดออกที่ไหล่และเพลา. ไม้กางเขนแห่งความทรมานนี้ใกล้เคียงกับภาพจริงที่สุดเกี่ยวกับสิ่งที่ข้าพระองค์ประสบ. ไม้กางเขนนี้อาจยากต่อการดู, แต่เป็นความเป็นจริงของวิธีที่มนุษย์ทรมานและปักกางเขนข้า. เมื่อคุณเห็นในความทุกข์ของข้าพระองค์ คุณจะรู้สึกมากขึ้นว่าข้าพระองค์ประสบกับสิ่งนั้นเพื่ออัปเปศรทั้งหมดของบาปของคุณ. ให้ยกย่องและขอบคุณข้า เพราะข้าพระองค์เต็มใจที่จะเสียชีวิตอย่างทรมานเพื่อให้นักบุญมีโอกาสได้รับการไถ่บาป.”
เจซัสพูดว่า “ประชาชนของฉัน ฉันร้องไห้เมื่อลาซารัสตาย แต่ความตายของเขาเป็นโอกาสให้ฉันแสดงถึงการมีชีวิตหลังจากตายในจิตวิญญาณของคุณ ด้วยพลังแห่งพระเจ้า ลาซารุสได้ถูกยกขึ้นมาจากความตาย และเมื่อนั้น ฉันกล่าวว่า (โยห์น 11:25,26) ‘ฉันเป็นการฟื้นคืนชีพและชีวิต ผู้ที่เชื่อในฉัน ถึงแม้จะตายก็จะมีชีวิต และผู้ใดที่มีชีวิตและเชื่อในฉัน จะไม่เคยตาย’ ฉันอยากให้คนรู้ว่าจิตวิญญาณของคุณเป็นอภัยหรือถาวร และมันจะอยู่ต่อไปเรื่อยๆ ดังนั้น คุณจึงจำเป็นต้องตามหาสวรรค์เหนือนรกด้วยการกระทำของคุณ เพราะคุณจะได้รับความรับผิดชอบในวันพิพากษาของคุณ วันหนึ่ง ผู้ที่มีศรัทธาจะถูกฟื้นคืนชีพทั้งร่างกายและจิตวิญญาณในวันที่สุดท้าย”
เจซัสพูดว่า “ประชาชนของฉัน มือของพระสงฆ์ของฉันได้รับการสถาปนาไว้เพื่อให้สามารถเสียบัลลังก์และเหรียญที่เปลี่ยนแปลงเป็นร่างกายและเลือดของฉันที่ในพิธีสถาปนามิสซา พิธีมื้อสุดท้ายคือการระลึกถึงวันผ่านพันธุ์เมื่อชาวอิสราเอลได้รับความปลอดภัยจากการเป็นทาสแห่งไม้กางเขนของผู้ยิวหลังจากโรคร้ายสุดที่ฆ่าลูกชายคนแรกของพวกเขา การตายของฉันบนกางเขนคือการสละเลือดเพื่อขอโทษให้กับทุกความผิดพลาดของมนุษย์ นี่เป็นพิธีศักรามที่ฉันได้ตั้งขึ้นไว้ เพื่อให้นำเสนอพระประสงค์แห่งฉันที่ยังอยู่ในหมู่คุณในมิสซาและในแท่นบูชาของฉัน”
เจซัสพูดว่า “ประชาชนของฉัน วันนี้เป็นวันที่มีความสุขในการสรรเสริญฉันที่เข้าสู่เยรูซาเลม แต่ก็เศร้าเมื่อคุณฟังเรื่องเพื่อนของฉัน ความทุกข์ของฉัน บางคนเรียกว่าวันนี้ว่า วันอาทิตย์แห่งความทุกข์แต่ไม่ใช่วันอาทิตย์ใบไผ่ คุณได้รับการถือครองและคำสวดมนต์เพิ่มเติมในระหว่างเวลาพร้อมกับการละเลยของฉันที่ ในวันอีสเตอร์ซุนเดย์ จงเรียนจากความเชื่อแห่งพฤติกรรมของคุณว่า คุณสามารถทำให้ทุกข์ได้มากขึ้นเพื่อฉันในช่วงปีใดๆ”
เจซัสพูดว่า “ประชาชนของฉัน การเยี่ยมชมโบสถ์ในวันจันทร์ศักราชเป็นธรรมเนียมเก่าที่ได้รับการผ่านลำดับต่อกัน และคือการแบ่งปันความเชื่อกับแขวงใกล้เคียงของคุณ คุณสามารถเห็นว่าทุกๆ โบสถ์ฉลองพิธีมื้อสุดท้ายของฉันที่ ต่อไปจงให้คำอวยพรอยู่ที่โบสถ์และเร่งเด็ก ๆ ของคุณเพื่อดูแลความเชื่อแห่งธรรมเนียมของคุณ อาจเป็นประโยชน์ในการตรวจสอบเหตุผลในการเริ่มต้นกับธรรมเนียมนี้ ความตั้งใจของคุณวันนั้นอยู่ที่พระศักรามของฉันที่ ดังนั้น จงให้ความเคารพต่อพระหอสมัยของฉันแห่งประสงค์แท้จริงของฉันที่ยังเป็นหลักสำคัญในการเชื่อและเหตุผลว่าทำไมคุณจะเข้าร่วมพิธีมิสซาในวันอาทิตย์”
(หมายเหตุ) ตามธรรมเนียมการปฏิบัติของหลายครอบครัวจะมีประเพณีที่ไปเยือนศาลเจ้าของสามหรือเจ็ดวัดใกล้เคียงกันหลังจากพิธีมิสซาในวันนี้เป็นแบบ 'แสวงบุญเล็กน้อย' (อาจใช้วัดคาทอลิกใดๆ ที่อยู่ใกล้ได้) ครอบครัวบางส่วนจะไปเยือนวัดโดยตรงหลังพิธีมิสซาอีกเช้า ส่วนอื่น ๆ จะกลับบ้านและตื่นขึ้นในช่วงกลางคืนเพื่อทำการเยือน (แต่เนื่องจากวัดปิดไม่เปิดทั้งวันนี้แล้ว การกระทำนี้จะยากลำบาก) ความหมายของการเยือนวัดนั้น คือ การรักษาความเป็นอันตรายในสวนเก็ตเซมานีขณะที่พระเยซูกำลังถวายคำประกาศเพื่อให้ทรงถูกจับกุม มัทธิว 26:36 'แล้วพระเยซูได้พาเขาพร้อมด้วยผู้สาวกไปยังแผ่นดินที่เรียกว่าเก็ตเซมานี และตรัสกับผู้สาวกของท่านว่า "นั่งอยู่ที่นี้ จงรอจนกระทั่งข้าจะไปนั้นและถวายคำประกาศ"'
ธรรมเนียมการเยือนเจ็ดวัดในวันพฤหัสบดีศักดิ์สิทธิ์เป็นปฏิทินเก่าแก่ที่อาจเริ่มต้นขึ้นจากโรม ซึ่งนักแสวงบุญคนแรกได้ไปเยือนเจ็ดวัดแห่งนักแสวงบุญของโรมเป็นการทำบาป การนี้รวมถึง เซนต์จอห์นเลเทรัน,เซนต์ปีเตอร์,เซนต์แมรีเมเจอร์, เซนต์พอลอัวต์ไซด์เดอะวัลส์,เซนต์เลอร์เร็นซ์เอาทไซด์เดอะวัลส์, โฮลีครอยส์อินเจรูแซแลม และตามธรรมเนียมเซนต์เซบาสเตียนเอาทไซด์เดอะวัลส์พระสันตะปาปาจอนพอล IIได้แทนที่เซนต์เซบาสเตียนด้วยศาลเจ้าของมาดอนนาแห่งรักอันเป็นสวรรค์ใน ปีเยาว์บิลี พ.ศ. 2543
พระเยซูพูดว่า “ประชาชนของข้า ข้าพระองค์ใช้การทรยศของยูดาสเพื่อเป้าหมายในการเสียสละชีวิตของข้าพระองค์ให้กับผู้บาป แต่เรื่องนี้แสดงความอ่อนแอของมนุษย์ในการทรยศและว่าบางคนสามารถทำอย่างไม่เห็นใจกันได้เพียงเพื่อหาเงินมาใช้ในกิจกรรมที่ชั่วร้าย ได้ครั้งหนึ่ง เพื่อนของคุณอาจจะทรยศคุณด้วยเหตุผลต่าง ๆ แล้วคุณจะเข้าใจว่าข้าพระองค์ถูกทำให้เจ็บปวดโดยยูดาส และแม้แต่ว่า ข้าพระองค์ก็รู้สึกถูกขัดจังหวะจากบาปของคุณด้วย คุณต้องสามารถอภัยโทษผู้ที่ได้ทำความผิดต่อคุณและมีใจรักถึงศัตรูของคุณเช่นกัน ส่งเสริมความรักและสงบสุขในครอบครัวของคุณโดยใช้การประกาศพระวจนะกับครอบครัวเมื่อเป็นไปได้ ข้าพระองค์ทำทุกอย่างด้วยความรักสำหรับคุณ และคุณสามารถทำทุกอย่างด้วยความรักต่อข้าเพื่อตอบแทนของข้างขึ้นและชีวิตที่ข้าพระองค์ให้”
พระแมรีพูดว่า “ลูกๆ ของข้า ขอขอบคุณทั้งหมดสำหรับความตั้งใจและร้อยก่อนของท่านตามที่ข้าประสงค์ว่าท่านจะทำการประกาศพระวจนะ ท่านได้รับพิเศษจากมีแนวนอนแห่งพระเยซูอยู่หน้าในชั่วโมงศักดิ์สิทธิ์ของท่าน ข้าต้องร้องขอให้ท่านส่งคำพรรณนาและการประกาศพระวจนะในเวลาที่เหมาะสมเพื่อเป็นเกียรติแก่งานฉลองวันเฉลิมฉลองที่ท่านกำลังทำอยู่ในวันนี้ ข้าประสงค์ให้ข้าได้รับความสุขจากปีๆ ที่ข้าพยายามเลี้ยงดูพระเยซู แต่ข้าก็รู้สึกเศร้าใจมากเมื่อต้องเห็นพระองค์ถูกทำโทษและตรึงกางเขน ข้ารู้ว่าเรื่องนี้จำเป็นต่อการได้รับความปลอดภัยแต่สูญเสียลูกชายนั้นยากจัด ข้ารู้ว่าทุกคนมีปัญหา จงส่งคำพรรณนาของท่านมาถึงข้า และข้าจะนำไปให้พระเยซู”