อาทิตย์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2550

ที่แท่นบูชาของนักบุญเซซิลเลีย ฉันเห็นหลายแถวของเก้าอี้อยู่ภายนอกในสว่างแห่งดวงอาทิตย์มุ่งหน้าไปยังโบสถ์ใหญ่ เยซัสตรัสว่า: "ประชาชนของฉัน โบสถ์ในภาพนี้เป็นตัวแทนของคริสต์จักรและวิธีที่มันนำผู้คนให้ปฏิบัติตามกฎหมายของฉัน เก้าอี้ภายนอกนั้นเป็นตัวแทนของบุคคลทั้งหมดที่ฉันเรียกร้องให้กลับใจจากทางโลก มีบางส่วนที่ไม่มาโบสถ์ในวันอาทิตย์แม้ว่ากำหนดการณ์ครั้งที่สามของฉันจะเรียกร้องให้นักศาสนิกชนนี้รักษาวันพระเจ้าเป็นวานที่บริสุทธิ์ นี่มิใช่แค่วิธีเสนอ แต่เป็นความต้องการให้ผู้สืบเชื่อของฉันทำเกียรติและยกย่องฉันทุกสัปดาห์ ฉันมอบชีวิตแก่เจ้าในเวลา 24 ชั่วโมงต่อวัน ในแต่ละสัปดาห์ที่มีเจ็ดวัน นี่เป็นสิ่งน้อยสุดที่เจ้าควรทำคือให้ฉันทีหนึ่งชั่วโมงทุกสัปดาห์ ผู้ใดทราบและไม่ไปพิธีมิสซาในวันอาทิตย์นั้นก็เป็นบาปต่อฉันเพราะไม่ยอมรับฉันว่าเป็นพระเจ้าแห่งชีวิตของเจ้าควรให้ขอยอดำเนินการสารภาพบาปนี้ในพิธีสารภาวนาและทำความตั้งใจที่แน่นอนจะกลับไปพิธีมิสซาในวันอาทิตย์ทุกสัปดาห์ ถ้านักศาสนิกชนนี้ไม่มาโบสถ์อย่างประจำ จะเป็นสมาชิกของคริสต์จักรแห่งความเชื่อที่มีผลใช้ได้ยังไง หากเจ้ารักฉันแท้ ๆ เจ้าจะปฏิบัติตามกำหนดการณ์ของฉันที่ไปพิธีมิสซาในวันอาทิตย์"