Sot festojmë Festën e Shtatë Dhimbjeve të Marijës. U lejua t'i shohja Nënën e Bekuar veshur plot blu të ndritshëm. Engjëjt rreth saj kishin gjithashtu veshje blu të ndritshme dhe në kokët e tyre kurora blu me perla të bardha. Ata fluturonin nga jashtë në dhomë mbi altarin dhe rreth tabernakulit. Atë Babai fol si për një moment dhe na prezanton Nënën e Tij Qumtare, e cila do t'i flasë sot juve.
Atë Babai tërësisht thotë: Fëmijët imë të dashur dhe të zgjedhur, fëmijët imë të dashur të Marijës, fol sot përmes fëmijës së mi të pashpirtë, të gatshme dhe të bindur Anne për këtë festë të Nënës Qumtare tuaj edhe të Nënës Qumtare time. Është festa e saj dhe është dëshira dhe plani im që ajo vetë të ju flasë sot, fëmijët imë të dashur dhe fëmijët e Marijës.
Nënë Zoti tani thotë: Unë, Nënë Qumtare jote, fol sot për këtë festë ku zemra ime është goditur shtatë herë. Fëmija ime e vogël ka parë shtatë shpatat që ishin në zemrën time. Ajo u prek thellësisht dhe me dhimbje nga ato.
Fëmijët imë të dashur të Marijës, zemrat tuaja do të preken vetëm, por do t'i bashkohen edhe në dhembjen e kryqit të Djalit tim Jezu Krishtit. Unë kam parandaluar juve në dhimbje si Nënë Qumtare. Sot përjetoj dhimbjen më të madhe për bijtë imë priftërinë që nuk duan t'i binden Djalit tim, i cili i lodh dhe i vesh përsëri kryqin e tij. Unë, si një nënë, dija nga fillimi, kur flita Fiatin, se çfarë dhimbje do të vijë tek unë. Kam përjetuar Djalin tim në dhimbjen më të madhe të Rrugës së Kryqit. Por kam përjetuar edhe pakuptimin, këtë lodhje të njerëzve, e cila ndodh sot në gradën më të lartë. Të gjitha dhembjet që i parashikova, unë si nëna e dhimbjes. A ju, fëmijët imë të Marijës, nuk doni t'i bashkohen kësaj dhimbje, dhimbjeve të dashurisë?
Zemrat tuaja do të dhembojnë edhe në këtë kishë, në këtë kishë të shkatërruar. Ajo gjendet në rënien më të madhe. A ju nuk besoni se unë si Nënë Qumtare duhet t'i dhimbja veçanërisht sot si Nëna e Kishës? Sa priftërinë kanë larguar veten nga feja. Sa priftërinë s'festojnë më festën time, po, me refuzojnë dhe lodhun. Ata nuk mund të luten Rosarin tim asnjëherë. Ju nuk mund ta marrin atë. Ata lodhin Djalin tim. Ata nuk e adhuron më Atë në Sakramentin e Bekuar. Çfarë dhimbje duhet t'i përjetoj sot përsëri?
Djali im i biri më dërgon përsëri dhe përsëri në të vërtetën e madhe të dhimbjes në këtë tokë për t'i bërë njerëzit të vetëdijshëm për vuajtjet që u infaktojnë Atij. Çuda ndodhin në Tokë, dhe përmes meje ndodhën çudirat më të mëdha. Pastaj pse i refuzojnë Djalin tim? Unë si Nënë Qiejore mund t'u dukem shumë vendeve. Kjo janë çuditë më të mëdha. Unë qajn larmime dhe gjak, por në përballim me gjithçka unë jam e refuzuar. Ata i këndejnë këtë çudi dhe çuditë më të mëdha. Sa dhimbje është zemra ime mbi këto, sepse përmes këtyre çudive duhet t'i shpetojnë shumë, veçanërisht shumë priftërinj. Duhet ta kuptoni se unë jam lejuar të tregohem në këto statuja njerëzimit që unë si Nënë e Kishës vuaj për Kishën e sotme.
Sa duke vuajtur këtë dhimbje në vendet pelegrinazhi Heroldsbach dhe Wigratzbad, si Mbretëresha e Trëndafilit në Heroldsbach dhe si Nënë dhe Mbretëreshë e Fitores në Wigratzbad. Sa më refuzojnë aty dhe i këndejnë unë, sepse edhe unë jam përfshirë në të dërguarit që Djali ju dërgon, unë si Nënë e Kishës. Unë mbroj këta të dërguar dhe i duaj ata se proklamojnë fjalët dhe vërtetitë e Djali tim dhe sepse edhe sakrifikohen për njerëzimin për ta shpetuar atë. Këta të dërguar sjellin sakrificat më të mëdha sepse janë zgjedhur nga Djali im për t'u proklamuar vërtetitë e Tij për ta shpetuar Kishën. Ajo gjendet në dhimbjet e lindjes më të keqe. Kështu që Djali im dëshiron të themelojë Kishën e Re, të cilën ai tashmë e ka themeluar në disa kishëza shtëpiake, por ata i këndejnë juve, blasfemojnë juve, refuzojnë juve, jeni armikët tuaj, sepse në ju Krishti lind përsëri. Ata e refuzojnë Atën edhe sot në ju.
Në të gjitha vendet ku duken të dërguarit tim, ata do t'i detyrohen të shkojnë. Ashtu si unë njëherë patja për tu ikur nga Betlehem me Djalin tim në natën e errët, kështu edhe ju duhet të ikni në vendet ku festohen këto Festa e Shenjtë Sakrifikale e Djali im. Unë them qartë: Kjo festi sakrificiale e shenjtë, jo komuniteti i fjetjes. Ajo është këndejmë e Djali tim. Ky mund të kuptohet vetëm në Protestantizmin dhe ekumenizmin që pasoi atë. Nuk është Kisha e Djali im. Nuk është Kisha e vetme, e shenjtë, katolike dhe apostolike. Asgjë më nuk duket nga kjo Kishë Katolike. Të gjitha janë protestante. Asgjë nuk është e shenjtë.
A jo për këtë Djali im nuk kishte nevojë të dilte prej këtyre kishave? A nuk ishte i domosdoshëm, sepse Kjo Sakrificë e Shenjtë e Mesës s'festoheshin, sepse priftërinjt timë sot nuk janë më gati t'i shpërndajnë Djalin tim dhe të lejojnë komunionin me gjunë? Sa këndejmë përfshihen këtu. Laikët shpërndajnë trupin, trupin e Djali im. Çfarë përfshinë ky për Djalin tim? Ai nuk mund ta mbante atë. Ati Qiejor duhej të siguronte që Jezu Krishti kishte nevojë t'i largoheshte këtyre altareve. Kjo vuajtje u bë shumë e madhe për mua dhe Atin Qiejor.
Pendohu, jepni flijim dhe lutuni për këta priftërinë, veçanërisht për priftërinin e Kurisë dhe për Pastoret Superior që kanë shkaktuar këtë vuajtje përmes Këshillit Vatikan II. Peshkopët i kanë lejuar. Ata kanë ndryshuar të gjitha. I kanë dhënë veten Freimasonerisë dhe i ndjekin këta Masonë dhe u binden ligjeve të tyre. A ka menduar kurrë për Birin tim Jezu Krisht, Birin e Vetëm të Atit në Trinitet? Jo, më shumë dhe më shumë Ai po keqëshohet dhe blasfemohet. Freimasonët kanë hyrë, dhe me fuqinë satanike ata bëhen efektivë. Sa keqi po ndodh gjithmonë e kudo nga këta freemasonë. Sa i thyer është zemra ime, zemra nënës, përsëri. Satani ka hyrë në këto 'Protestante' kishat, ku mbahet bashkimi me ushqim. A mendoni se Biri im mund të jetë i pranishëm në këto tabernakule?
NDjekni hapët e Atit Qiejor, ju, fëmijët e Marias. Mendojeni për atë që po ndodh. A doni edhe ju t'i bindeni Satanit ose doni të më bindeni mua, nënën qiejore, që ju udhëzon te Biri im, në fund tek Ati Qiejor, a doni të ushtroni virtetet e mia për tu arritur atje, në lavdinë eterne? A doni t'i vazhdoni rënien në abisin e thellë. Është i pafundëm. Asnjëherë nuk do të ju lejohet ta shihni lavdinë e Zotit, Atin me sy, sepse do të gjykohen dhe do të hedhen poshtë në dënimin etern.
Una si Nënë e Kishës ju thërras përsëri dhe përsëri: "Kthehuni! Jam Nënë e Kishës dhe deshiroj t'ju kthej te Biri im, tek Ati Qiejor. Ai dëshiron që të plotësoni planin e Tij, jo planin tuaj dhe atë të Freimasonëve. Ka ende një kohë të vogël mbetur, pastaj vjen kohe e Atit Qiejor, sepse ai do ta marrë ngjarjen madhore seriozisht. Dhe una si Nënë e Dhimbjes do t'i lutem për këtë ngjarje me Birin tim, i cili duhet të pësojë edhe agonitë më të mëdha në altaret nga qielli. Çfarë po ndodh aty nuk mund të jetë sipas dëshirës së Tij.
Besimtarët humbën rrugën dhe nuk zgjohen. Janë në gjumën e vdekjes dhe asnjëherë nuk doni t'u zgjoheni nga una, nena qiejore. Jo, ata më përçmojnë, sepse në Protestantizëm thonë se une nuk jam Nënë e Zotit, por ende Maria, pra unë nuk kam lindur Birin e Zotit. A nuk ndjeni, fëmijët e mia, çfarë do të thotë kjo? Refuzohet Zoti, Jezu Krishti në Trinitet. Ai asnjëherë nuk ka lindur përmes meje si një nënë, jo, une jam ende Maria që ata adhurojnë, por kurrë si Mbajtësja e Zotit dhe si nena juaj dhe si Nënë e Kishës.
Të thërras, kthehu dhe zgjoje, sepse koha është afër, të cilën e cakton Ati Qenësor i Qiejve. Vetëm Ai vetëm do t'i tregojë këtë kohë. Ju duaj, fëmijët e mi, dhe sot ju shtyp në zemrën time se vuajt me ju edhe pse marrin pjesë në vështirësitë e kryqit, në dhembjet. Ati Qenësor i Trinisë do të donte t'ju bekojë tashmë dhe unë, si Nena Qenësore, jam lejuar ta bëj këtë sot me një mënyrë shumë speciale me Fuqinë Hyjnore, me të gjitha engjëjt e shënjtët, me të gjithë qiejt, në emër të Atit, Birit dhe Shpirtit të Shenjtë. Amen. T'ju bekojë dhe t'i zgjidhni si fëmijët e mi të Marisë për ta ecur këtë rrugë. Amen.