maandag 4 oktober 2021
Veel rozenkransen zijn nodig om de wereld te laten bekeren
Bericht aan Valentina Papagna in Sydney, Australië
Vandaag ochtend, toen ik bad, kwam een engel en zei: "Ik heb een bericht van de Zalige Moeder en onze Heer; zij willen dat je met me komt want zij willen met jou praten."
Plotselijk kwamen we in de Hemel waar de Zalige Moeder Maria Allerheiligst op ons wachtte. De Zalige Moeder en ik omhelsden elkaar hartelijk, en vervolgens liepen we arm-in-arm door de hemelse tuin. We stonden voor een prachtig, groot en ruim gebouw. We traden het gebouw binnen, en binnenshuis zaten er de meest elegante crèmekleurige banken gemaakt van een zachte, mooie geweven stof. Op deze prachtige banken zat in kleine groepen hemelse mensen, allen vrouwen.
De Zalige Moeder zei: "Ik wil je laten kennenmaken met enkele van mijn hemelse kinderen. Dit zijn degenen waarvoor jij gebeden en gelijd hebt."
Terwijl ik hen keek, zei ik: "Dat is zo goed." Terwijl deze zielen in het Vagevuur waren, begreep ik dat ik voor hun bevrijding gebed, missen en mijn lijden aanbood. Ze zijn nu thuis in hun eeuwige woning in de Hemel.
De Zalige Moeder vermaakte ons allen door met iedereen te praten. Ik hoorde enkele hemelse vrouwen Frans met haar spreken.
Ik zei: "Oh, Zalige Moeder, je spreekt Frans!"
Ze antwoordde: "Ik spreek elke taal."
De Zalige Moeder zette zich dan op een van de prachtige banken en vroeg me naast haar te gaan zitten.
Ze legde vervolgens zachtjes een baby in mijn armen. Het kindje was ongeveer twee jaar oud, gekleed in een klein wit pakje. Terwijl de Zalige Moeder met ons allen praatte, sloeg het baby in mijn armen in slaap.
Ik zei: "Zalige Moeder, het is zo rustig hier dat het kleine kindje in slaap viel!"
De Zalige Moeder stond op en zei tegen mij: "Valentina, mijn dochter, breng de baby hierheen." Ik volgde haar naar de andere kant waar de banken iets groter waren. Het kindje zachtjes uit mijn armen neemend, legde zij het op een groot kussen om te slapen.
Ik merkte op dat het baby geen luier droeg, dus zei ik: "Het baby heeft een luier nodig."
De Zalige Moeder glimlachte en zei: "Geen nood aan luiers. Het kindje heeft geen luiers nodig want dit is de Hemel; alles hier is zuiver en perfect."
Maria Allerheiligst keerde zich dan tot mij en zei: "Geen wonder dat mijn Zoon jou zo liefhebberig vindt. Je bent Zijn favoriet; je bent zo nederig en eenvoudig."
Ik zei: "Zalige Moeder, waar is de Heer Jesus? Ik missie Hem erg veel."
Ze antwoordde: "Hij is overal, dus wees niet droevig; Hij houdt zo van jou. Wij houden ook zo van jou. We brengen je vaak hierheen want wij weten hoe droef jij bent dat je de kerk niet kunt bezoeken. Maar vandaag geeft Hij mij het voorrecht om met jou te praten."
Moeder Maria zette zich dan weer neer, tussen de andere heilige vrouwen.
Ik keek toe hoe er plotseling een wit vel papier in haar hand verscheen met schrijfsel daarop.
Ik stond voor de Zalige Moeder, en ze zei, “Valentina, mijn dochter, het bericht dat ik je gegeven heb op 1 oktober om te delen onder mensen, houdt u nog steeds tegen. We willen dat jij publiceert en deel met de mensen. De wereld groeit in zonde, en het verspreidt zich als een ongeneeslijke ziekte; hoe ik mijn kinderen smacht naar verandering en om tot God te keren. Nu is de mensheid onder de slavernij van de duivel, en hij leidt jullie allemaal precies waar hij je heen wil leiden.”
Ik voelde me zo verschrikkelijk toen de Zalige Moeder dit tegen mij zei, over het vasthouden van het Hemelse bericht.
Ze zei, “Zeg mensen dat zij onze berichten serieus moeten nemen. Dit zijn onze waarschuwingen. Een grote ramp dreigt de mensheid als zij zich niet bekeren en hun zonden bidden. Ik huil voor mijn kinderen, zo velen sterven en verliezen zelfs hun ziel omdat ze ongeboet staarven.” Ik ben toevertrouwd, en ik erf om de Moeder van al mijn kinderen te zijn. Mijn hart treurt om te zien hoe kinderen van mij me weggehaald worden, kinderen die ik naar hun hemelse thuis wil brengen.”
De Zalige Moeder was erg, erg droevig terwijl ze dit tegen mij vertelde over haar kinderen op aarde.
Ze zei, “Ik vraag mijn getrouwe kinderen om veel Rozenkransen te bidden deze maand, vooral nu in oktober. Ik ben de Koningin van het Allerheiligste Rozenkrans.”
“Valentina, zeg mensen dat ze veel Rozenkransen moeten bidden voor de wereld om te bekeren.”
Het wit vel papier dat onze Zalige Moeder in haar hand hield was het bericht dat zij me gaf voor de wereld. Terwijl ze van dit papier las, merkte ik op dat het overal met een briljant goudkleurig licht schitterde, zodat ik moeilijk kon zien wat erop stond door de helderheid. Het was zo mooi.
De hemelse mensen luisterden allemaal naar onze Zalige Moeder terwijl ze sprak, en bij het observeren van het schitterende papier waren zij verbaasd en bewonderend, net als ik, hoe heilig het Woord van God is.
Onze Zalige Moeder verklaarde, “Dit is het bericht voor Valentia; ze moest het verspreiden onder anderen op aarde.”
De hemelse mensen zeidden, “Oh, hoe bevoorrecht je bent.”
De Zalige Moeder stelde me in staat om met de heilige vrouwen te praten aangezien we allemaal dicht bij elkaar waren. Ik vroeg hen, “Heeft u familieleden hier in Hemel?”
Een vrouw antwoordde, “Ja, ik heb mijn man hier in Hemel.” Anderen zeiden dat zij kinderen in Hemel hebben.
Ik vroeg hen, “Maar ziet u elkaar niet? Zie je ze?”
Ze antwoordden, “Oh ja, af en toe zien we elkaar wel, maar hier in Hemel leven wij niet op aardse manier; wij zijn gemengd met andere mensen omdat wij elkaars liefhebben. Wij leven als één gezin.”
Bedankt, mijn mooie Moeder, voor uw heilige bericht en waarschuwingen aan ons. Ik bid dat de mensen ze serieus zullen nemen.